Многу деца на нарцисоидни родители во текот на животот се прашуваат: Зошто мојот родител е таков? Дали јас сум виновен/виновна што секогаш беше незадоволен/на, критичен/на или оддалечен/а? Одговорот е јасен – не. Нарцисот не се раѓа, тој станува.
Каде започнува сè?
Нарцисоидната личност има свои корени во детството. Детето што не добива безусловна љубов и сигурно прифаќање,развива длабока рана. Наместо да биде сакано такво какво што е, тоа било оценувано, споредувано или туркано во улоги што им одговарале на родителите.
Ако постојано било критикувано,развило чувство на безвредност.
Ако било претерано возвишувано заради успеси или изглед, не научило дека има вредност само по себе.
Во двата случаи, детето не го добило искуството дека е сакано едноставно затоа што постои.
Нарцисот како возрасен Кога такво дете ќе порасне, раната останува. Возрасниот со нарцисоидна рана постојано бара надворешни потврди – аплаузи, успеси, пофалби. Однадвор изгледа силен и самоуверен, но внатре е несигурен и заробен во празнина. Потребни му се другите за постојано да му докажуваат вредност.
Улогата на детето кај нарцисоиден родител
Тука се појавува болната вистина: детето на нарцисоиден родител несвесно ја презема задачата да ја пополнува празнината во родителот.
Детето учи да угодува за да не предизвика избувнувања.
Станува „успешник“, бидејќи само така добива трошки потврда.
Понекогаш ја презема улогата на „мал терапевт“, кој слуша и теши.
Главната задача на детето станува – да се грижи за чувството на задоволство на својот родител.
Ранет родител – рането дете? Иако ранетиот родител често го ранува своето дете, тоа не мора да стане наследство. Кога детето (како возрасен човек) ќе сфати дека не може да ги излечи раните на родителот и дека никогаш не било виновно за неговото однесување, може да го прекине кругот.
Најважната порака е:
Не можеш да ги излекуваш раните на родителот.
Своите можеш да ги заштитиш.
И со тоа да спречиш болката да се пренесува понатаму.
нарцисите не станале такви поради своите деца, туку поради сопственото болно минато. Кога ќе го разбереме тоа, можеме да се ослободиме од чувството на вина и да почнеме да градиме поинакви, здрави односи – прво со себе, а потоа и со другите.
Никогаш не им откривај свои слабости, ранливости или тајни. Затоа што ќе ѓи искористат против тебе.
Не се расправај со нив. (Никогаш нема да постигнеш ништо. Тие не се разумни и не сакаат да решат ништо.) Бидејќи не ѓи слушаат твоите зборови — туку се хранат со твоите реакции, дури и со негативните, па затоачесто провоцираат.
Не претпоставувај дека имаат исти вредности и морал како тебе. Луѓето за нив не се личности, туку објекти што служат за постигнување на нивните цели. Дури и ако сте во најблискиот круг, ќе бидете искористени или употребени како алатка.
Не мисли дека си безбеден/на со нив само затоа што си нивно дете, сопружник итн. Со нив никој не е безбеден. Манипулацијата те става во постојан „survivor“ режим, gaslighting-от и токсичноста на silent третманот со години оставаат сериозни последици врз менталното здравје и целото тело. Дури и физички можат да те загрозат — не потценувај ја опасноста. Некои нарциси навистина се подготвени на сè и се небезбедни за нас.
Не губи време на одмазда. Тие нема да застанат пред ништо за да те повредат. (Најдобро е да бараш правда каде што можеш и, ако е можно, да се оддалечиш од нив.) Нема потреба од одмазда – доволно е игнорирање. Тие ќе живеат со празнина, параноја и несигурност. Вистински однос немаат ниту со најблиските. Тоа е нивната казна и карма. А ти можеш да оздравиш.
Никогаш не очекувај правичност или емпатија. Нарцисот нема чувство за правичност – единствено секогаш тој е „во право“. Има селективна меморија и извртена перцепција. Нема емпатија, бидејќи не те гледа како човечко суштество, туку како средство за своите цели.
Не ги прифаќај врз себе сите ужасни работи што ги зборуваат и прават: (Она што го прават има врска со нив – не со тебе.) Тоа се вика проекција – сè што ќе ти кажат грдо, всушност се однесува на нив. Не се способни да се сакаат себеси, па затоа не можат да сакаат ниту други.
Никогаш не ја потценувај нивната способност да направат штета. Способни се на сè за да ги исполнат своите цели. Штетата што можат да ја направат е огромна – емоционална, психичка, па дури и физичка. Затоа никогаш не ја потценувај нивната опасност.
Не ги игнорирај црвените знаци и не го оправдувај нивното однесување. Слушајте ја својата интуиција. Не барајте изговори и оправдувања за нечие лошо однесување – затоа што нема. И не се надевајте дека ќе го промените. Со годините стануваат само полоши.
Не се враќај кај нив постојано со надеж дека ќе се сменат. Најголемата грешка е да се вратиш кај него. Во неговата глава тоа е одобрување дека може да продолжи да го прави сè што го правел и порано – само овојпат уште побрутално.
1. Најголемата победа е твоето заминување без збор – тоа е слобода, а нивната вечна казна е што остануваат заробени во сопствената празнина.
2. Игнорирањето е најсилното оружје – тие ќе носат маски цел живот, а ти ќе заздравиш.
3. Нарцисот нема да се промени. Ти можеш – и тоа е твојата најголема моќ.
Карма за нив е живот во маски, празнина и постојана несигурност. Твоја сила е што си научила лекцијата и што си ја избрала слободата. ✨
Želim se z vami pogovoriti o groomingu. Ste vedeli, da narcisi spoznajo osebo in se odločijo, da jo želijo? Morda celo mislijo, da jo ljubijo, vendar je edini način, ki ga poznajo za pridobitev osebe – grooming. Ustvarili bodo povezavo »sorodne duše«. Zrcalili bodo tvoje všečke in nevšečke. V bistvu bodo postali vsi tvoji najboljši deli.
Narcisi nimajo občutka za lastno identiteto, ZATO posnemajo tiste, s katerimi so. To počnejo namenoma, ker je manipulacija edini način, kako znajo kaj dobiti v življenju. Oblikujejo lažne povezave, da te manipulirajo v odnos. Toda to ne traja. Ko dosežejo svoj cilj, ne želijo več tako močno delati za to. In ti ostaneš zmedena, sprašuješ se: »Kaj za vraga se je zgodilo?« »Kje je oseba, ki sem jo spoznala na začetku?«
To ustvari tudi travmatsko vez, ker te bodo zavrnili in se nato vrnili k ljubezenskim napadom (love bombing). To kroženje gor in dol čustev ustvari zasvojenost z osebo. In tako se ustvari odnos z narcisom.
Zapomnite si:ljubezen za narcisa je zgolj zaljubljenost. Je površinska in hitro zbledi.
Сакам да зборувам со вас за grooming. Дали знаевте дека нарцисот ќе запознае некоја личност и ќе одлучи дека ја сака? Може дури и да мисли дека ја љуби, но единствениот начин на кој знае да ја добие таа личност е преку grooming. Тие ќе создадат врска на „сродна душа“. Ќе ги огледуваат твоите вкусови и одбивања. Всушност, ќе станат сите твои најдобри делови.
Нарцисите немаат чувство за сопствен идентитет, ЗАТОА ги имитираат оние со кои се. Тоа го прават намерно, бидејќи манипулацијата е единствениот начин на кој знаат да добијат нешто во животот. Создаваат лажни врски за да те вовлечат во однос. Но тоа не трае. Откако ќе ја постигнат целта, повеќе не сакаат толку да се трудат. А ти остануваш збунета, се прашуваш: „Што по ѓаволите се случи?“ „Каде е личноста што ја запознав на почетокот?“
Ова создава и трауматска врска, бидејќи тие ќе те одбијат, а потоа повторно ќе се вратат со љубовно бомбардирање (love bombing). Ова циклирање на емоции нагоре и надолу создава зависност од личноста. И токму така се создава врска со нарцис.
Запомнете:љубовта за нарцисот е само вљубеност. Таа е површна и брзо исчезнува.
– Maria Consiglio
Социјалната маска што нарцисите ја носат пред другите: шармантни, љубезни, „совршени партнери“. Grooming значи дека те „уредуваат“ според нивните потреби, за да те приспособат на нив. Внатрешното чувство на жртвата, чувствува дека нешто не е во ред. Разликата меѓу реалноста (нелагодата на жената) и одразот (насмевката на нарцисот) јасно ја покажува двојноста: јавна фасада наспроти приватна манипулација.
Odraščanje ob narcističnem staršu nas zaznamuje globoko v odraslost. Vpliva na to, kako vidimo sebe in druge, kako oblikujemo odnose ter kako močno (ali šibko) slišimo svoj notranji glas.
Živeti z narcisom je izjemno težko. Narcisi ne premorejo pravega vpogleda vase in sebe doživljajo kot izključno dobre ljudi. Čutijo se upravičene do posebne obravnave, stalno iščejo pozornost, od drugih pa so pogosto žaljivi, kritični, ponižujoči in zahtevajo, da se svet vrti okoli njih.
Značilnosti narcističnega starša
Med narcističnimi značilnostmi najdemo:
občutek večvrednosti,
pretirano skrb za lastno podobo,
nesposobnost sprejemanja kritike,
laganje in pretiravanje,
prestopanje meja,
pričakovanje posebnega obravnavanja,
zavist in prepričanje, da jim drugi zavidajo,
manipulacijo z drugimi.
Kako to vpliva na otroke Otroci narcističnih staršev pogosto odraščajo s čustvenimi ranami, ki jih dolgo ne prepoznajo. Zdi se jim, da so imeli »čisto v redu otroštvo«, v resnici pa nosijo s seboj posledice:
nizka samopodoba,
stalno notranje kritiziranje,
težave z zaupanjem in odnosi,
depresija, anksioznost, občutki krivde,
samouničevalna vedenja,
ponavljanje destruktivnih partnerskih vzorcev,
strah pred izražanjem svojih potreb.
Pogosto se otroci razdelijo v družinske vloge: eden postane »zlati otrok«, ki je deležen pohval in priznanja, drugi pa »grešni kozel«, ki nosi krivdo in kritike.
Zakaj je pot okrevanja dolga
Največja past je notranji glas, ki nam še vedno govori: »S teboj je nekaj narobe, ti si sebičen, ti si kriv.« Sprejeti resnico, da so bile rane posledica narcistične vzgoje, je težko in boleče. Toda to je prvi korak k zdravljenju.
Sporočilo za konec
Če se prepoznate v teh besedah, vedite: niste sami in niste krivi. Pot okrevanja je dolga, a vsako spoznanje, da ran niste povzročili vi, je korak bližje svobodi. Naučiti se slišati svoj resnični glas – glas, ki je močnejši od notranjega kritika – pomeni začeti živeti življenje, ki ga zaslužite.
Пораснувањето со нарцисоиден родител остава длабоки траги во зрелоста. Влијае на тоа како се гледаме себеси, како ги гледаме другите, како градиме односи и колку силно (или слабо) го слушаме сопствениот внатрешен глас.
Животот со нарцис е исклучително тежок. Нарцисите немаат вистинска самосвест и себеси се доживуваат како исклучиво добри луѓе. Се чувствуваат оправдани за посебен третман, постојано бараат внимание, а кон другите често се навредливи, критички настроени, понижувачки и бараат светот да се врти околу нив.
Карактеристики на нарцисоиден родител
Меѓу нарцисоидните особини се јавуваат:
чувство на надмоќ,
преголема грижа за сопствениот изглед/слика,
неспособност да прифатат критика,
лажење и претерување,
преминување граници,
очекување на посебен третман,
завист и уверување дека другите им завидуваат,
манипулација со другите.
Како тоа влијае врз децата
Децата на нарцисоидни родители често растат со невидливи рани кои долго време не ги препознаваат. Им се чини дека имале „сосема добро детство“, а всушност носат последици:
ниска самодоверба,
постојан внатрешен критичар,
проблеми со доверба и односи,
депресија, анксиозност, вина,
саморазорно однесување,
повторување на деструктивни партнерски врски,
страв од изразување сопствени потреби.
Често во семејството се создаваат улоги: едното дете станува „златно дете“ кое добива пофалби и признанија, а другото „црна овца“ кое постојано ја носи вината и критиките.
Зошто патот на заздравување е долг Најголемата замка е внатрешниот глас кој и понатаму шепоти: „Со тебе нешто не е во ред, ти си себичен, ти си виновен.“ Прифаќањето на вистината дека раните доаѓаат од нарцисоидното воспитување е болно и тешко. Но тоа е првиот чекор кон заздравување.
Порака за крај Ако се препознавате во овие редови, знајте: не сте сами и не сте виновни. Патот на заздравување е долг, но секое сознание дека раните не сте ги предизвикале вие е чекор поблиску до слободата. Да го слушнете сопствениот вистински глас – посилен од внатрешниот критичар – значи да почнете да живеете живот каков што заслужувате.
Нарцисот ја избира партнерката (и луѓето во неговиот „supply“), за кои е сигурен дека нема да го разоткријат. Дека ќе бидат тивки, дури и кога ќе ги понижи, излаже или скрши.
Мојот нарцис многупати ми го потенцираше тоа: „Ако не сум сигурен, не одам.“ Со мене згреши.
💡 Зашто јас не молчев. Јас проговорив.
А тоа е токму она што нарцисот не може да го поднесе – вистината.
Овој настан во Велес ме потресе. Повторно сме сведоци на фемицид: бившиот дечко ја уби својата поранешна партнерка и нејзиниот татко. Пред тоа повеќепати ја малтретирал, ѝ се заканувал, дури и го запалил автомобилот на нејзиниот татко. На денот кога конечно доби забрана за приближување, тој ја уби.
И повторно ги слушам коментарите: „Зошто не гледала со кого се вплеткува?“ Како таа да имала моќ да ја види иднината. Како одговорноста за неговото насилство да е нејзина.
Фемицидите не се реткост. На Балканот речиси секој месец има нова трагична приказна. А најстрашно е што реченици како:
„Ако не си со мене, нема да бидеш со никој.“
„Ќе бидеш моја или мртва.“
„Без мене не постоиш.“
станаа нормален дел од секојдневието. Жените ги слушаат, околината ги игнорира, институциите често реагираат предоцна.
Но овие реченици не се наивни зборови. Тие се алармантни сигнали, црвени знамиња што кажуваат дека партнерот не гледа љубов, туку сопственост.
Нарцизам и контрола
Ова е лицето на нарцисот и манипулаторот: Прво те идеализира, потоа те контролира, па се заканува, и на крај – уништува.
Во овој случај најверојатно стануваше збор за малигнен тип нарцис, со социопатски или дури психопатски црти. Таков човек не познава граници, бидејќи за него жртвата не е личност – таа е сопственост.
Кога жената ќе реши да си замине, во него се буди бес – бес кој општеството често го потценува. И кога следниот пат некој ќе се чуди како нарцис може да делува без емпатија, да те повреди, нека се сети на овој и слични примери. Толку се чести, што речиси секој знае барем еден таков случај.
Овој настан ме потсети дека на Балканот сè уште ја обвинуваме жртвата, а не сторителот. Дека сè уште велиме: „Зошто не пазела?“ наместо „Зошто тој уби?“
Затоа ќе зборувам. Секогаш. За секоја што не беше слушната. За секоја што пријавила, а останала без заштита. За секоја што денес е сè уште жива, но нејзиниот внатрешен глас веќе ја предупредува.
Мојот блог не е против мажите. Тој е за жените. За нивните гласови, нивната сила, нивното право на живот без страв.
Ko govorimo o odnosih z narcisi, se pojavi vprašanje: Kdo sploh zdrži ob njih? Resnica je, da prava partnerska bližina z narcisom ne obstaja. Obstajajo pa različne kombinacije, v katerih se ljudje ujamejo – vsaka na svoj način boleča in toksična.
Narcis in narcis – rivalstvo dveh egov
Na prvi pogled bi rekli, da se dva narcisa lahko odlično ujameta. Oba ljubita lepoto, uspeh, razkošje, sijaj. Oba hrepenita po občudovanju in priznanjih. Sprva res ustvarita vtis »popolnega para«, ki živi v iluziji glamurja.
Toda ta zveza je krhka.
Drug v drugem vidita tekmeca.
Vsak hoče biti v središču pozornosti.
Če eden zasije močneje, drugi postane ljubosumen, sovražen in ponižujoč.
Čeprav lahko nekaj časa funkcionirata (eden prevzame bolj dominantno, drugi bolj podporno vlogo), je odnos obsojen na razpad. Ker tam ni resnične bližine – le hranjenje ega in začasna korist. Ko korist izgine, izgine tudi zveza.
Narcis in narcis sta lahko skupaj le, če sta različni vrsti
Narcis in empat – začarani krog dajanja in jemanja
Empat je oseba, ki čuti bolečino drugih skoraj kot svojo. V narcisovem šarmu in ranljivosti prepozna rane, ki ga samega spominjajo na otroštvo. Zato verjame, da ga lahko pozdravi z razumevanjem, toplino in ljubeznijo.
Sprva je vse popolno: narcis zasuje z ljubeznijo, idealizira, ustvarja občutek pravljice. Empat misli, da je našel sorodno dušo. A kmalu se dinamika obrne:
Empat vedno bolj daje, narcis vedno manj.
Empat skuša razumeti, opravičevati, potrpeti.
Narcis pa jemlje, manipulira in vse bolj razvrednoti partnerja.
Ko empat izrazi jezo ali bolečino, narcis to uporabi proti njemu – kot dokaz, da je »preobčutljiv«, »norec«, »problem«. Tako empat pade v začarani krog: več kot daje, bolj ga narcis zavrača.
Narcis potrebuje empatijo kot gorivo, empati pa pogosto žrtvuje svoj notranji mir zaradi ljubezni.
Narcis in borderline osebnost – kaos in odvisnost
Borderline osebnost hrepeni po ljubezni in stabilnosti, a jo spremlja močan strah pred zapustitvijo. V narcisu vidi rešitelja – močno figuro, ki bo zapolnila praznino. Narcis pa v njej vidi nekoga, ki ga močno potrebuje in ga bo občudoval brezpogojno.
Na začetku je odnos eksplozija čustev – kot da bi našla dušo dvojčico. Toda resničnost je drugačna:
Borderline oseba daje vse, boji se izgube, prosi za bližino.
Narcis se umika, prezira »šibkost« in se zapira v svoj ego.
Ko borderline oseba izrazi strah, hrepenenje ali jezo, narcis reagira z molkom, ignoranco in hladom.
Rezultat je kaotičen ples: eden kliče po bližini, drugi beži. Oba imata globoko rano zapuščenosti in občutek, da nista dovolj. Zato se znova in znova ranita – v začaranem ciklu, ki se skoraj vedno konča z bolečim zlomom.
Ta odnos je kot ogenj in veter – nevihten, nepredvidljiv in poln bolečine.
Narcis in oseba z nezadovoljenimi relacijskimi potrebami
Veliko ljudi se zaplete z narcisom, ker nosijo iz otroštva rane: občutek, da niso dovolj vredni, da niso slišani, da jih bodo zapustili. Narcis sprva nastopi kot zdravilo: zasuje s pozornostjo, daje občutek varnosti in izpolnitve.
Toda to je le iluzija. Ko maska pade, narcis prav te stare rane še bolj odpre. Takrat se zgodi paradoks: čeprav je odnos boleč, se zdi »domač«, ker spominja na znane občutke iz otroštva. In zato ljudje ostajajo, četudi trpijo.
Narcis prepozna rano in jo uporabi kot vhod v odnos.
Zakaj je izhod nujen?
V vseh teh kombinacijah se pokaže enaka resnica: z narcisom ni mogoče zgraditi varnega, trajnega in ljubečega odnosa.
Narcis ne išče bližine, ampak kontrolo.
Ne išče ljubezni, ampak občudovanje.
Ne išče partnerstva, ampak gorivo.
Zato je edini pravi korak – izstopiti.
Ostajati »zaradi otrok« ni rešitev, ker jim s tem pokažemo isti uničujoč vzorec. Upati, da bo narcis drugačen, je iluzija, ker se on ne spreminja – spreminjamo se lahko le mi.
Pot okrevanja je dolga: soočiti se moramo s svojimi ranami, jih zaceliti, zgraditi notranjo moč. A nagrada je neprecenljiva – življenje brez manipulacije, brez bolečine in brez laži. Življenje, kjer ljubezen prihaja iz miru, ne iz strahu.
✨ Zaključek
Narcis + narcis = rivalstvo in kratkotrajna korist.
Narcis + empat = izčrpavanje in iluzija zdravljenja.
Narcis + borderline = kaos in soodvisnost.
Narcis + oseba z ranami = ponavljanje stare bolečine.
V nobeni od teh kombinacij ni resnične ljubezni. Zato je največje dejanje ljubezni do sebe – spregledati, se osvoboditi in začeti znova.
Кога зборуваме за односи со нарциси, секогаш се појавува прашањето: Кој воопшто може да издржи покрај нив? Вистината е дека вистинска партнерска блискост со нарцис не постои. Но постојат различни комбинации, во кои луѓето се вовлекуваат – секоја на свој начин болна и токсична.
Нарцис и нарцис – ривалство на две ега
На прв поглед би рекле дека двајца нарциси можат одлично да се совпаднат. И двајцата ја сакаат убавината, успехот, раскошот, блесокот. И двајцата жеднеат за восхит и признание. На почетокот навистина создаваат впечаток на „совршен пар“ што живее во илузија на гламур.
Но врската е кревка.
Едниот во другиот гледа конкурент.
Секој сака да биде во центарот на вниманието.
Ако еден засјае посилно, другиот станува љубоморен, студен и понижувачки.
Дури и ако некое време функционираат (еден презема подоминантна, другиот поподдржувачка улога), врската е осудена на распад. Затоа што таму нема вистинска блискост – туку само хранење на егото и привремена корист.
Нарцис и нарцис можат да бидат заедно само ако се различни видови
Нарцис и емпат-маѓепсан круг на давање и земање
Емпатот е личност што ја чувствува болката на другите како своја. Во шармот и ранливоста на нарцисот препознава рани што го потсетуваат на сопственото детство. Затоа верува дека може да го „излечи“ со разбирање, топлина и љубов.
На почетокот сè изгледа совршено: нарцисот облева со љубов, идеализира, создава чувство на бајка. Емпатот мисли дека ја нашол сродната душа. Но динамиката брзо се менува:
Емпатот сè повеќе дава, нарцисот сè помалку.
Емпатот се труди да разбере, да оправда, да трпи.
Нарцисот зема, манипулира и се повеќе го девалвира партнерот.
Кога емпатот ќе изрази лутина или болка, нарцисот тоа го користи против него – како доказ дека е „премногу чувствителен“ или „луд“. Така емпатот паѓа во маѓепсаниот круг: колку повеќе дава, толку повеќе е отфрлен.
Нарцисот ја бара емпатијата како гориво, а емпатот често го жртвува сопствениот мир заради љубов.
Нарцис и личност со гранична структура (borderline) – хаос и зависност
Луѓето со гранично растројство копнеат по љубов и стабилност, но ги прогонува силен страв од напуштање. Во нарцисот гледаат спасител – силна фигура што ќе ја исполни празнината. Нарцисот, пак, во нив гледа некој што силно ќе го обожава.
На почетокот врската изгледа како експлозија на емоции – како да се нашле сродни души. Но реалноста е поинаква:
Borderline личноста дава сè, моли за блискост, стравува од губење.
Нарцисот се повлекува, презира „слабост“ и се затвора во сопственото его.
Кога таа изразува страв или болка, тој реагира со молк, игноранција или студ.
Резултатот е хаотичен танц: едниот повикува на блискост, другиот бега. Двајцата имаат длабока рана на напуштање и чувство дека не се доволни. И токму затоа постојано се повредуваат.
Овој однос е како оган и ветер – бурен, непредвидлив и со многу болка.
Нарцис и личност со незадоволени релациски потреби
Многу луѓе влегуваат во врска со нарцис затоа што носат рани од детството: чувство дека не се доволно вредни, дека не се слушнати, дека ќе бидат напуштени. Нарцисот на почеток настапува како лек – облева со внимание, создава чувство на сигурност.
Но тоа е само илузија. Кога маската паѓа, токму тие стари рани повторно се отвораат. Парадоксот е во тоа што, иако врската е болна, изгледа „позната“. А познатото, дури и кога е болно, често делува побезбедно отколку нешто ново.
Нарцисот ја препознава раната и ја користи како влез во односот.
Зошто излезот е неопходен?
Во сите овие комбинации излегува на виделина истата вистина: со нарцис не може да се изгради стабилна, здрава и љубовна врска.
Тој не бара блискост, туку контрола.
Не бара љубов, туку восхит.
Не бара партнерство, туку гориво.
Затоа единствениот вистински чекор е – излезот.
Останувањето „поради децата“ не е решение – затоа што им\ пренесуваме ист деструктивен образец. Очекувањето дека ќе се промени е илузија – тој не се менува. Она што може да се смени сме ние.
Патот на заздравување е долг: треба да се соочиме со сопствените рани, да ги залечиме и да изградиме внатрешна сила. Но наградата е непроценлива – живот без манипулација, без болка и без лаги. Живот каде љубовта произлегува од мир, а не од страв.
✨ Заклучок
Нарцис + нарцис = ривалство и краткотрајна корист.
Нарцис + емпат = исцрпување и илузија на лечење.
Нарцис + borderline = хаос и со-зависност.
Нарцис + личност со рани = повторување на старата болка.
Во ниту една од овие комбинации нема вистинска љубов. Затоа најголемиот чин на љубов кон себе е – да прогледаме, да се ослободиме и да започнеме одново.
VMESNI SVETOVI 