Еден ден си во кревет. Слаба. Главата ти пука, телото те изневерува, не можеш повеќе да глумиш дека си силна, насмеана, расположена. Ти треба блискост. Разбирање. Можеби само топол чај и тишина.
Наместо тоа, добиваш студ. Осуда. Забелешки дека си мрзелива, дека претеруваш, дека пак драматизираш. Тој (или таа) се повлекува. Се лути. Можеби дури ќе ти рече: „Сега немам време за твоите игри.“
И тогаш капнува последната капка: кога си најранлива, си најсама. И во тој момент почнува да се открива вистината.
Нарцисите не ги поднесуваат болните – и тоа не е случајно.
Нема потреба повеќе да ја бараш вината во себе. Ова се пет причини зошто една нарцисоидна личност не може да биде покрај некој што е болен или слаб:
1. Затоа што повеќе не си извор на храна (внимание, восхит, корист)
Нарцистот оди низ светот гладен. Се храни со твојата енергија – твоите успеси, убавина, волја, твоите постапки за него. Кога си болна, стануваш „неупотреблива“. А кога не му користиш, ти стануваш товар.
2. Затоа што не можеш да ја играш претставата со него
Кога си болна, не можеш да бидеш емотивна поддршка, слушателка, восхитувачка, асистентка. И тоа за него е удар. Нема повеќе публика. Само ти – со висока температура и тага во очите.
3. Затоа што слабоста ја презира
Нарцистот се срами од слабоста. Не од својата – од твојата. Слабоста го потсетува на нешто што не може да го поднесе: дека и тој е човек, ранлив, ограничен. Подобро ќе бега, ќе те осудува, ќе те критикува. Зашто ако остане покрај тебе, треба да признае дека и ти имаш право да бидеш човек. А тоа не може да го поднесе.
4. Затоа што болеста ја одзема целата внимателност од него
Секој момент во кој не си фокусирана на него е закана. Ако се разболиш, тој исчезнува. Или те казнува со молк, лутина, игнорирање. За да те натера „да се собереш“. Да станеш повторно таа што му ја враќа целата енергија.
5. Затоа што не му е грижа – освен ако не му користи тоа што ти е лошо
Понекогаш болеста ќе ја искористи против тебе. Како доказ дека си слаба, емоционално нестабилна, неспособна. Дури и пред други. За да може тој да биде „жртвата“ на твојата слабост. Да се претстави како херој – или како маченик, кој сè мора сам.
Но ти знаеш која си
Си била болна. Можеби повеќе пати. Можеби не било само грип, туку и исцрпеност, анксиозност, панични напади, хронична болка. И наместо некој да седи покрај тебе и да ти рече: „Тука сум. Ќе поминеме заедно низ ова,“ ти ги слушаше вратите како се затвораат.
Но тоа не е твоја срамота. Тоа е огледало на односот во кој си била. Однос што сака само кога си совршена.
Секоја жена што била напуштена во најтешките моменти нека го запише ова:
✨ Твојата вредност не се мери по тоа колку можеш да даваш кога едвај стоиш.
✨ Љубов што ја повлекува раката кога си ранлива – не е љубов.
✨ Вистинска блискост не исчезнува кога ти е најлошо – тогаш дури и почнува.

Напишете коментар