Одлучив да бидам среќна

Не затоа што сè е лесно.
Не затоа што немам лузни.
Туку токму поради нив.

Одлучив
да не чекам совршен момент.
Да не го врзувам својот мир
за туѓо однесување.
Да станам – дури и тогаш
кога полесно би било да останам долу.

Среќата не е награда.
Среќата е одлука.
Избрана среде хаос,
среде тишина,
среде ден кога сè е сиво –
јас ја бирам бојата.

Ја бирам благодарноста
наместо огорченост.
Ја бирам верата
наместо стравот.
Се бирам себе –
секојпат одново.

И знаеш што?
Сонцето не сјае посилно,
ама јас го гледам појасно.
Затоа што одлучив –
да живеам со отворено срце.