Идеализација – девалвација – отфрлање(класичен циклус на нарцисистичка врска)**

На почеток – си совршена.
Сонувачки партнер, внимание, нежност – сè е твое.
Те гледа како да си центар на универзумот.
Тоа е фазата на идеализација.
Сè што си – е совршено.
Додека не станеш „недоволно добра“.

Потоа доаѓа девалвацијата:

Забелешки дека си се „сменила“.

Критики што растат: „Премногу си. Премалку си. Погрешно чувствуваш.“

Емоционална дистанца. Потценување. Споредби со други.

Игра на топло-ладно – никогаш не знаеш што следи.


Во оваа фаза почнуваш да се сомневаш во себе.
А тоа е токму што сака.
На крајот – отфрлање:

Може да си замине без збор.

Може да најде друга – и да дознаеш случајно.

Може да те исфрли кога ќе се поставиш.

Или едноставно – емоционално да те исклучи, иако е физички тука.


После сето тоа?
Често се враќа. (Hoovering.)
Но не за љубов – туку за да врати контрола.

Зошто постои овој циклус?

Затоа што нарцисот не љуби луѓе – туку чувството што тие го предизвикуваат.
Кога чувството згаснува, бара нова „снабдување“.
Сè што не е одраз на неговата моќ – мора да се уништи.

Заклучок:

Тоа не беше твоја вина.
Тоа беше негов образец.
И дури и ако те идеализирал, понижил и отфрлил –
денес си личност што препознава:
вистинската љубов не заменува. Не игнорира. Не уништува.