Меѓународниот ден за борба против насилството врз жените е прогласен во 1999 година година од Обединетите Нации.
Датумот не е случаен.
На 25 ноември 1960 година, доминиканскиот диктатор Рафаел Трухило ги уби трите сестри Мирабал – храбри активистки кои се бореа против режимот.
Нивната смрт стана симбол на отпорот, на женската храброст и на сите жени кои биле убиени само затоа што се – жени.
Овој ден не е само дата на календар.
Овој ден е повик да не молчиме повеќе.
Како изгледа реалноста денес? (Словенија и ЕУ)
Во Словенија:
секоја шеста жена по 15 години доживеала физичко или сексуално насилство од лице кое не е нејзин партнер;
28 % од жените доживеале насилство од интимен партнер;
12 % доживеале физичко или сексуално партнерско насилство;
скоро половина од жените го трпеле насилството повеќе од 5 години.
Последиците се длабоки:
40 % се со телесни повреди,
35 % со сериозни психолошки последици,
25 % се чувствувале животно загрозени.
Насилството во домот е најтивко, а најсмртоносно.
Балканот – статистика што ја слушаме премалку
🇲🇰 Македонија
44 % жените доживуваат психолошко насилство од партнер.
Само 2 % го пријавуваат насилството – една од најниските стапки во Европа.
Во периодот 2017–2020 регистрирани се 22 фемициди, од кои 84 % направени од сегашен или поранешен партнер.
🇷🇸 Србија
31 % од жените доживеале партнерско насилство.
Годишно има 25–30 убиства на жени, најчесто во домот.
🇧🇦 Босна и Херцеговина
47 % од жените доживеале барем една форма на насилство по 15 години.
🇦🇱 Албанија
Високи 52,9 % од жените доживеале насилство.
🇽🇰 Косово
68 % од жените претрпеле некаква форма на насилство од 18 години нагоре.
Заедничката слика е јасна:
Домот е најопасното место за многу жени.
Партнерот е најопасниот напаѓач.
Зошто жените молчат?
страв,
срам,
финансиска зависност,
недоверба во институциите,
културен притисок „трпи, заради децата“,
нормализација на насилството во околината.
Насилникот секогаш ветува дека „ќе се смени“.
Но насилството никогаш не престанува само од себе.
Секогаш се зголемува.
Како да спречиме? Што можеме да направиме?
✔ Да веруваме на жртвите.
Кога жена ќе проговори – тоа е врв на нејзината сила.
✔ Да зборуваме гласно.
Тишината на Балканот им го одзеде животот на премногу жени.
✔ Да ги учиме децата на граници и почит.
✔ Да ги поддржиме жените, а не токсичните односи.
Наместо „врати се дома“ –
кажи: „Како можам да ти помогнам да бидеш безбедна?“
✔ Да ги поврземе со поддршка.
Полиција, центри за социјална работа, SOS телефони, кризни центри.
✔ Да создадеме план за безбедност.
Секоја жена заслужува да знае:
каде да оди, кого да повика, како да се заштити.

Порака до секоја жена
Ништо од тоа што ти се случило не е твоја вина.
Насилството не е љубов.
Ти заслужуваш мир, сигурност и живот без страв.
Ако ти или некоја жена што ја познаваш е во опасност – не чекај. Побарај помош.
Гласот што ќе го кренеш денес, може некому да го спаси животот утре.