Една од најподмолните форми на злоупотреба е онаа што минува преку децата.
Малигниот нарцис нема да удри со рака.
Удира со збор.
Со приказна што самиот ја измислува.
Со децата што ги користи.
⚠️ Ќе им зборува дека си нестабилна.
⚠️ Дека претеруваш.
⚠️ Дека детето „веќе не те сака“ и „дека самата си виновна“.
⚠️ Дека тој „само сака мир“.
Ке ги користи како продолжена рака за својата моќ:
👶 Ги вклучува во конфликти што не се нивни.
👶 Им става товар да бидат „судија“ меѓу родителите.
👶 Ги претвора во курири на вина, закани и манипулации.
👶 Ги користи за да повреди, казни или контролира другиот родител.
А вистината е:
👉 Тој сака моќ.
👉 Тој не сака однос – сака контрола.
👉 Тој не е татко – тој е актер.
За нарцисот, децата не се личности со свои потреби и чувства. Тие се само средство за продолжување на драмата.
✨ Но за здравиот родител – децата се свето место. Затоа е важно да се препознае оваа злоупотреба и да се постават граници.
👁🗨 Ако некој ти го уништува односот со детето за да те повреди тебе –
тоа не е родителство.
Тоа е психолошка војна.

📌 Децата не смеат да бидат оружје. Тие заслужуваат љубов, мир и детство без товар на туѓи битки.