Ознака: #оздравувањепозлоупотреба #оздравувањеповрскасонарцис#психолошкозаздравување #личенраст #емоционалнаслоб

По таква врска – не остануваш иста.
Не ја губиш само довербата во другите – туку и во себе.
Затоа оздравувањето е тивко. Бавно. Парче по парче.

Што останува по таква врска?

сомнеж во себе,

чувство на вина без причина,

празнина – затоа што си давала, а не си добивала,

конфузија: дали навистина јас бев проблемот?
Оздравувањето не е линеарно.

Еден ден мислиш дека си слободна.
Друг ден – те стега срам, страв, или дури желба пак да „разбереш“.
Тоа е нормално. Траумата има глас што долго шепоти.
Што помага?

Време – во мир.

Терапија или искрен разговор.

Пишување – да излезе од глава што те дави.

Нежност кон себе.

И свест: не си била луда. Беше фатена. Сега – си слободна.
Заклучок:

Не станува збор да станеш таа што беше.
Стануваш посилна верзија од себе – таа што верува во себе.
Што поставува граници. И не бара љубов во празнина.