Ознака: #НарцисоидноЦунами #ЖивотСоНарцис #ПатКонСлобода #ТоксичнаЉубов #ВистинскаСила #ЖенаКојаПреживеа #Пробуден�

Односот со нарцис е како емоционален цунами. На почеток доаѓа златниот период што те заслепува – те облева со внимание, илузија на вистинска љубов, чувство дека си ја нашла сродната душа. Но наскоро доаѓа реалноста: игри на моќ, ладење, повлекување, игнорирање, манипулации.

Првиот елемент на кој се сопнуваш е страхот од напуштање. Нарцисот во тебе буди чувство дека не си доволно добра, дека ќе замине ако постојано не се трудиш. Затоа вложуваш уште повеќе љубов, време, трпеливост – во надеж дека ќе остане. Но без разлика колку даваш, никогаш не е доволно.

Вториот елемент е лутината. Твојата повреденост и тага со текот на времето се претвораат во бес, бидејќи не гледаш ниту благодарност, ниту основно признание. Нарцисот пак, својата лутина никогаш не ја изразува отворено – ја потиснува, бега во молк, лаги, игри на жртва. И така остануваш ти таа што е означена како »премногу емотивна« или »луда«.

Зад вас се крие уште подлабока причина: незадоволени релациски потреби. И двајцата ве влече кон повторување на старите рани – повредените рани се препознаваат една со друга. И токму затоа остануваш, иако знаеш дека односот те уништува: затоа што ти е домашно. А домашното може да биде и болно.

Но вистината е јасна:

Останувањето поради децата е лош изговор – со тоа им ја пренесуваш истата наследна болка.

Никој не може да го промени нарцисот – ниту ти, ниту твојата љубов, ниту твоето трпение.

Единственото решение е заминувањето.

Само кога ќе се оддалечиш, може да започне лекувањето. Тогаш доаѓа најтешкиот дел – соочување со празнината, стравот, болката и сопствената ранливост. Но токму таму, во таа празнина, започнува интеграцијата: спознанието дека си вредна за љубов, дека можеш да се грижиш за себе, дека твојата вредност не зависи од нарцисот.

Патот е долг, напорен и болен. Но на крај носи нешто што нарцисот никогаш не можеше да ти даде: мир, сила и вистинска љубов кон себе.

И кога еднаш ќе го преживееш нарцистичкиот цунами, не само што ќе можеш да закрепнеш – туку никогаш повеќе нема да посакаш да влезеш во таков океан. 🌊✨