„Тоа не се случи. А ако и се случило, не беше толку страшно. А ако и беше, не е ништо страшно. А ако е, не сум јас виновен. А ако и сум, не беше намерно. А ако и беше намерно – ти ме натера.“
Овој параграф звучи апсурдно, но токму така изгледа умот на нарцисот.
Негирање, минимизирање, потценување, префрлање на вина.
Секој ред ја симболизира следната фаза во нивната одбрана од реалноста.
„Тоа не се случи.“
Класично негирање на реалноста. Твојата вистина станува непостоечка.
„Ако и се случило, не беше толку страшно.“
Намалување на болката – твојата траума станува нивна мала непријатност.
„Ако и беше, не е ништо страшно.“
Потценување – твоите чувства се претставуваат како слабост.
„Ако е така, не сум јас виновен.“
Бегање од одговорност. Никогаш не носат вина, секогаш носат изговор.
„Ако и сум, не беше намерно.“
Оправдување без совест – со зборови што звучат нежно, но болат ладно. „Ако и беше намерно – ти ме натера.“
Најсилната форма на манипулација – gaslighting. Ти си виновна за нивниот напад.
Ова е круг без излез – додека не престанеш да се објаснуваш.
Кога ќе го видиш – излегуваш од него.
Така изгледа нивниот внатрешен свет – круг без одговорност, без покајание и без вистинска емпатија.
И токму кога ќе го препознаеш овој образец,
почнува твоето ослободување.
Кога ќе престанеш да докажуваш што се случило –
ќе го вратиш својот мир.
VMESNI SVETOVI 