5. дел: Научив да бидам директна – и тоа не е себичност
Кога дојдов во Словенија, ме шокираше едно нешто:
Луѓето се директни.
Кажуваат што мислат.
Во лице. Без заобиколувања. Без извинувања.
За мене – која цел живот ги завиткував зборовите во украсна хартија,
само да не повредам некого –
тоа беше како удар. Но и – ослободување.
На почеток мислев дека тоа е студенило.
Денес знам – тоа е сила.
Да кажеш не,
да кажеш не се согласувам,
да кажеш доста е –
тоа не е себичност. Тоа е самопочит.
Македонија ме научи да трпам.
Словенија ме научи да поставам граница.
А меѓу тие две нешта –
открив нешто што порано не го знаев:
> Директноста не е суровост.
Директноста е вистина – без страв дека поради неа ќе бидеш помалку сакана.
Сега веќе не ги завиткувам своите зборови.
Сега ги изговарам.
Така како што ги чувствувам.
Така како што звучат.
Така како што отсекогаш сакав – но не се осмелував.
> И уште нешто – сега сум уште повеќе јас.
Не поради тоа што изгубив.
Туку поради тоа што конечно си дозволив да бидам.
🖤 #ДиректноСоЉубов
🖤 #КадеШтоБуратаЈаСреќаваЈугот
🖤 #ЗборовиШтоВеќеНеМолчат
VMESNI SVETOVI 