8 дел. Меѓу водопадот и изворот – приказни што течат
🍁Смоларскиот водопад и слаткиот костен
Среде шума, меѓу мов и тишина, те чека нешто сосема посебно –
Смоларскиот водопад.
Ова не е водопад од разгледница.
Ова е водопад што го наоѓаш преку тишината, чекорот и довербата во шумата.
Водата тече меко, како мисла што сè уште не е изговорена.
Каменот е влажен, студот благ, а воздухот – мириса на шума, на земја, на дом.
На есен тука мириса уште нешто:
костен.
Мештаните велат дека ова е „најслаткиот костен“ –
највкусниот во целиот крај.
И навистина – од секое село доаѓаат луѓе
на фестивалот на костенот, што ја спојува природата, традицијата и заедницата.
Децата печат костени покрај оган.
Жените носат домашно приготвени јадења и колачи.
А водопадот… тече во позадина, како приказна што сите ја знаат,
иако никој не ја раскажува.
🐴 Легендата за Крал Марко
Покрај овој водопад живее уште една приказна.
Легендата вели дека баш тука Крал Марко јаваше со својот моќен коњ.
На една од карпите коњот оставил трага од копито –
што и денес можеш да ја видиш, како тивок отпечаток од историјата.
> Овој камен е повеќе од природа.
Тој е сеќавање – што нè потсетува дека природата зборува,
ако знаеш да слушаш.
Да одиш полека. Да слушаш. Да дишеш.
💧Извор Хубељ – кога водата станува глас
Кога ќе стигнеш до изворот Хубељ, не слушаш тишина.
Слушаш сила.
Водата не капе, не шепоти – туку избива од карпата
како крик што долго бил задржан.
> „И јас бев задржана под земја. Ама еве ме – сега.“
Хубељ ме потсетува на сè што сум задржувала во животот.
Зборови. Емоции. Моќ.
Како вода што си пробива пат низ тежината на светот –
и јас си го барав патот до себеси.
🌬️ Легендата за Хубељ
Старата приказна вели дека во време на суша, вилите го замолиле џинот
да ја скрши карпата и да пушти вода во долината.
Џинот одел: „Ху! Ху! Ху!“,
а вилите викале: „Бељ! Бељ! Бељ!“
И кога се спукала карпата – водата избила.
> Така настанал Хубељ – од гласовите Ху–Бељ.
Ова не е само вода –
Ова е приказна.
Приказна за тоа дека работите се случуваат,
кога ќе ги здружиме силите.
🌍 Два света. Два водопада. Една приказна.
Едниот те учи нежност.
Другиот те потсетува на сила.
Меѓу нив сум јас –
жена што оди, слуша, поврзува и пишува.
> Природата има свој јазик. И ако си доволно тивка, те учи да проговориш одново.
VMESNI SVETOVI 