VMESNI SVETOVI

Блог

  • Маглата во мозокот – најтихиот знак на нарцисистичката злоупотреба

    Маглата во мозокот – најтихиот знак на нарцисистичката злоупотреба

    Маглата во мозокот не е слабост.
    Не е умор.
    Не е фаза.

    Тоа е последица на gaslighting.
    На постојано извртување на твојата вистина.
    На тивко рушење на твојата перцепција.
    Сè додека не почнеш да се сомневаш
    во себе, во памтењето, во чувството.

    Кога маглата ќе почне да се крева.
    Кога конечно ќе ги видиш работите такви какви што се.
    Кога ќе ја препознаеш маската што ја носел.

    Нарцисот станува немирен.

    Зашто најголемиот „грев“ во очите на нарцисот
    е јасноста на жената.
    Жената што гледа.
    Жената што веќе не се двоуми.
    Жената што не се плаши да каже „не“.

    Токму тогаш почнува девалвацијата.
    Ситното поткопување.
    Казнувањето.
    Обидот повторно да те замагли.
    Но еднаш кога ќе прогледаш
    маската никогаш повеќе не функционира.
    А маглата никогаш не се враќа на истиот начин.

    Ако некогаш си ја почувствувала маглата во мозокот
    знај дека тоа не беше слабост
    туку предупредување.

    Во „Вмесни светови“ пишувам за патот,
    од заблуда до јасност,
    од манипулација до самодоверба,
    од болка до будност.

    Дојди со мене на тој пат
    и откриј ја силата што отсекогаш била во тебе.

  • GASLIGHTING – тивкото емоционално насилство што ја краде твојата вистина

    GASLIGHTING – тивкото емоционално насилство што ја краде твојата вистина

    Gaslighting не почнува со викање.
    Туку со сомнеж.
    Со тишина.
    Со неприметно вртење на твојата реалност, сè додека не почнеш да се прашуваш:
    „Дали јас лошо памтам? Дали претерувам? Дали чувството ме лаже?“

    Тоа е една од најподмолните форми на емоционалното насилство.
    Зашто не ја уништува личноста одеднаш, туку капка по капка—сè додека не престане да си верува.

    Што е gaslighting?

    Gaslighting е процес во кој една личност:
    – ги негира твоите емоции,
    – ја брише твојата меморија,
    – ја извртува твојата перцепција,
    – ја поништува твојата реалност.

    Се случува така што ти вели:
    „Немој да бидеш толку чувствителна.“
    „Тоа не се случи.“
    „Си измислуваш.“
    „Потребна ти е помош.“
    „Зошто не можеш да прифатиш шала?“
    „Зошто си секогаш така нервозна?“
    „Никој нема да те сака како јас.“
    „Тоа што го чувствуваш не е точно—дозволи да ти објаснам.“
    „Другите имаат поголеми проблеми—престани да играш жртва.“

    Твојата вистина исчезнува.
    Неговата станува закон.

    Од каде потекнува зборот gaslighting?
    Терминот доаѓа од филмот Gaslight, во кој мажот намерно ја манипулира жената така што ја намалува и ја зголемува светлината во куќата.
    Кога таа прашува зошто се менува светлината—тој тврди дека ништо не се случува.

    Со време таа почнува да верува дека полудува.

    Тоа е суштината на gaslighting: твојата реалност да се изгаси, а туѓата да се вметне на нејзино место.

    Формите на gaslighting

    1) Негација – „Тоа не се случи.“

    Ова е најкласичната форма.
    Се негира секој настан, секој збор, секоја сцена.
    И те тера да мислиш дека твојата меморија не вреди.

    2) Withholding – одбивање разговор, тивка казна

    „Нема да зборувам со тебе ако пак го спомнеш тоа.“
    „Ќе молчам додека не се смириш.“

    Тишината станува алатка за контрола.
    Те казнува со недостапност, празнина и студ.

    За дете ова е разорно:
    кога растеш со порака „немаш право“, ќе пораснеш во личност што мисли дека нема право на ништо свое.

    3) Контрадикција – менување на приказната

    „Не беше така.“
    „Ти си виноевн/а што јас реагирав така.“
    „Јас го направив тоа за твое добро.“

    Твојата вистина се врти, се изобличува—и со време стануваш збунет/а.

    4) Девалвација – вина, срам и кршење емоционален интегритет
    „Јас трчав по синот кога ја скрши раката, а ти беше премногу зафатен/а да дојдеш.“
    „Со тебе никој не би издржал.“
    „Изгледаш добро само поради мене.“

    Ова ја руши твојата вредност и те тера да го бараш неговото одобрување.

    5) Минимизација – намалување на твојата болка

    „Претеруваш.“
    „Не е тоа толку страшно.“
    „Сите имаат проблеми.“

    Ова ги гаси твоите емоции и ги претвора во срам.

    Gaslighting во семејство, пријателства и работа

    Во нарцистични семејства

    Ќе ти кажат:
    „Ти си црната овца.“
    „Не си лојална.“
    „Биди благодарна за тоа што имаш.“

    Во овие куќи емоциите на детето не вредат.
    И тоа дете подоцна станува личност што тивко се сомнева во себе.

    Во пријателства

    Пријателка ќе рече:
    „Не е толку лош твојот брак.“
    „Можеше и полошо.“
    „Не претерувај.“

    Тие не сакаат да ја гледаат твојата вистина—зашто ги плаши.

    На работа

    Шефот ќе каже:
    „Тоа не си го направила.“
    „Никогаш не сум ти го кажал тоа.“
    „Премногу емоционална си.“

    Ова создава култура на страв, тишина и самосомнеж.

    Само-gaslighting – најтешката последица

    Најопасниот момент е кога жената почнува сама себе да се gaslajта:
    „Не се чувствувам така.“
    „Претерувам.“
    „Тоа не беше ништо.“
    „Можеби јас сум проблемот.“

    Ова значи дека манипулацијата се преселила во умот—и станала внатрешен глас.

    Зошто паѓаме на gaslighting?

    1) Ако си пораснала во таква динамика—веќе си научена да се сомневаш во себе

    Емоционалното насилство во детството станува основа за избори во возрасниот живот.

    2) Затоа што сме емпатични и даваме шанси
    „Можеби не мислеше така.“
    „Можеби имал/а тежок ден.“
    „Можеби јас погрешно разбрал/а.“

    Емпатијата станува стапица.
    3) Страв дека ако кажеш нешто—ќе го изгубиш
    Многу жени/мажи молчат за да го одржат „мирот“.
    А мирот станува затвор.

    4) Луѓето околу нас ја минимизираат болката

    „Сите бракови се такви.“
    „Не е страшно.“
    „Не го оставај.“

    Ова е секундарен gaslighting што го брише твојот глас.

    5) Повеќето луѓе ни не знаат што е gaslighting

    Не се учи во училишта.
    Не се зборува во семејства.
    Не се препознава навреме.

    6) Со време—и самата почнуваш да се убедуваш во неговата верзија на реалноста
    Ова е најдлабоката траума
    и најтешка за лекување.

    Зошто нарцисот gaslajта?

    Од истата причина поради која прави сè:

    за да го заштити своето кршливо его.

    Gaslighting му служи да:
    – избегне вина,
    – ја задржи контролата,
    – ја одржи маската,
    – ја избрише твојата сила.

    Што да направиме кога ќе го препознаеме gaslighting—а не можеме да си заминеме?

    Не секоја жена може веднаш да избега.
    Но секоја жена може да почне да се зацврстува во себе.

    1) Стој цврсто на земја

    Твоето чувство е валидно.
    Не го предавај.

    2) Не реагирај бурно—смири го нервниот систем
    Неговиот хаос не мора да стане твој хаос.

    3) Не се расправај со човек што не сака да разбере
    Расправијата е замка, не решение.
    4) Насмевни се со оној мал „Mona Lisa“ насмев
    Тивка моќ.
    Непристапна за манипулација.

    5) Не се откажувај од својата реалност

    Тоа е твоето свето место.

    6) Не се објаснувај сама на себе за да го убедиш него

    Ти се објаснуваш за да преживееш—не за да тој разбере.

    7) Гради внатрешно растојание

    Тоа е првата слобода.

    Gaslighting не е само манипулација.
    Тоа е бришење на личноста.

    Но кога жената ќе почне да си верува,
    кога ќе ја врати својата вистина,
    кога ќе го слушне стомакот повеќе од туѓите зборови—
    манипулаторот ја губи целата моќ.

    Тоа е моментот на прогледување.
    Момент што нема назад.
    Момент во кој душата конечно се враќа дома.

  • Референдум за еутаназија во Словенија – што значи, каде стоиме и зошто прашањето буди страв и надеж истовремено

    Референдум за еутаназија во Словенија – што значи, каде стоиме и зошто прашањето буди страв и надеж истовремено

    Што точно беше референдумот

    Словенците гласаа дали да се воведе право на самостојно, медицински надгледувано завршување на животот во ситуации на неподносливо страдање.
    Референдумот беше советодавен а не обврзувачки.
    Исходот: Словенија гласаше против.

    Каде стои Словенија во споредба со регионот?

    Неколку држави во Европа веќе имаат закон за еутаназија или асистирано умирање.
    Најблиску до Словенија:

    🇦🇹 Австрија– дозволено асистирано самоубиство под строги услови.

    🇨🇭 Швајцарија– дозволено асистирано умирање со долга традиција и строги правила.

    🇩🇪 Германија– делумно дозволено, но силно регулирано

    🇳🇱 Холандија, 🇧🇪 Белгија, 🇱🇺 Луксембург, 🇪🇸Шпанија, 🇵🇹 Португалија – јасно уредени закони за еутаназија.
    Словенија засега останува во групата држави каде помошта при умирање е недозволена.

    Зошто дел од луѓето сметаат дека е добро да постои ваков закон?

    Некои граѓани веруваат дека еутаназијата е:

    право на достоинство, кога телото повеќе не може да ја поднесе болката,

    начин да се избегне долготрајно и неподносливо страдање,

    чин на самостојност кога човек јасно и свесно ја донесува одлуката,

    олеснување за семејствата кои со години гледаат болка што не може да се ублажи.

    За нив ова не е „полет“, туку последен чекор на човечко достоинство.

    Зошто постои силна бојазност од злоупотреби?

    Дел од граѓаните и професионалците имаат сериозни грижи.
    Стравови кои најчесто се спомнуваат:

    ризик да се притисне ранлива личност, особено стара или зависна,

    страв дека семејства би можеле да вршат притисок поради финансиски или други причини,

    недоволно јасни медицински критериуми,

    страв дека здравствениот систем не е подготвен да спречи злоупотреби,

    етички дилеми поврзани со религија, вредности или семејни искуства.

    Ова се реални прашања што бараат многу поголема дебата, подлабока регулација и јасни заштитни механизми.

    Што значи исходот „против“

    Словенците одлучија дека државата сè уште не е подготвена за ваков закон.
    За некои – ова значи одбрана на ранливите,
    За други – продолжување на страдањето за многу болни луѓе.

    Сите овие реакции се човечки.


    Постојат теми каде човештината стои повисоко од секоја политика.
    Евтаназијата е една од нив.
    Верувам дека секоја личност го заслужува правото на достоинствен крај,но и дека општеството мора врвно да го заштити секој што би можел да биде злоупотребен
    Прашањето не е „за“ или „против“
    Прашањето е:

    дали ќе создадеме систем каде човечкото достоинство и заштитата од злоупотреби ќе доживееме како една иста вредност.

    А тоа е процес.
    Не гласање.

  • Кога болката станува гориво за раст

    Кога болката станува гориво за раст

    Сите ние минуваме низ предизвици, низ потешкотии, низ моменти што ни ја стегаат душата и нè тераат да се запрашаме колку уште можеме.
    Но вистината е, дека од сè што ни се случило непријатно – може да се роди нешто подобро.

    Д-р Рамони еднаш рече дека поважна од физичката флексибилност е менталната – способноста да се прилагодиме на новонастаната ситуација,
    да дишеме во хаосот
    и да се свиткаме – без да се скршиме.

    Минатото не постои – живее само во нашите сеќавања.

    Иднината е далечна, нејасна и апстрактна, секогаш подложна на промена.

    Единственото што навистина постои е сегашниот момент. Овој здив. Ова чувство. Оваа одлука.

    И токму тука се крие нашата вистинска сила.
    Секогаш постои избор:
    дали ќе останеме заглавени во болката,
    во неправдите и разочарувањата,

    или ќе избереме да се издигнеме над сето тоа
    и да го претвориме во огнено гориво за раст.

    Одговорноста е на нас –
    не како товар,
    туку како моќ што долго сме ја заборавале.

    Сподели ја оваа објава ако ти треба потсетник
    дека силата е во тебе.

  • ZAKONIK DE SAA – Епизода 1 Првиот сигнал што сите го игнорираат

    ZAKONIK DE SAA – Епизода 1 Првиот сигнал што сите го игнорираат

    Почнува секогаш тивко. Со внимание, со „смиреност“, со фасада која изгледа совршено.
    Но токму во таа тишина се крие првиот сигнал дека нешто не е како што изгледа.


    1. Тишината што не е мир, туку тест

    Манипулаторот никогаш не влегува гласно.
    Тој влегува тивко.
    Со внимателни прашања, со мирна маска, со изглед на еден „идеален човек“ кој слуша и разбира.

    Но оваа тишина не е знак на зрелост.
    Тоа е стратегија —
    внимателно да го измери твојот простор, твојата енергија и твоите граници.
    Да ја почувствува твојата ранливост.
    Да ги дознае твоите слабости…
    за подоцна да ги искористи против тебе.

    2. „Што мислиш ти?“ – прашањето што изгледа невино

    Ова е првиот вистински тест.

    На површина изгледа како интерес.
    Но суштината е многу поинаква:

    Тој сака ти да зборуваш прва,
    за потоа да може да се сокрие зад твоето мислење.
    Да не ризикува да згреши.
    Да не покаже став.
    Да остане „совршен“.

    Затоа секогаш одговара со:

    „И јас исто така.“
    или
    „Баш тоа го мислев.“

    Тоа не е согласување.
    Тоа е избегнување одговорност—
    и тивок почеток на бришење на твојот глас.

    И тука почнува збунувањето:
    ако некој секогаш се согласува со тебе,
    подоцна ќе почнеш да се сомневаш во себе кога конечно ќе ѝ се спротивставиш на таа маска.

    3. Првата инјекција на DE SAA динамиката
    Првата инјекција никогаш не изгледа опасно.
    Таа почнува како мал, тивок судир:
    кога личноста ќе изрази став, граница или нејасно „не“,
    а манипулаторот реагира со суптилна, но остра негација.

    Тоа изгледа како:

    „Претерано си негативна.“

    или

    „Аха добро…“– изговорено со рамниот, студен тон што ја пресекува енергијата.

    Не е навреда.
    Не е агресија.
    Но е првиот момент кога личноста почнува да се преиспитува:
    дали згрешила, дали била пренагла, дали кажала премногу.

    Манипулаторот често се повлекува тивко,
    оставајќи чувство дека нешто не е во ред,
    а кога другата страна ќе се извини,
    тој одговара со:

    „Во ред е.“

    како ништо да не се случило.

    Ова создава опасен ефект:
    лицето почнува да мисли дека проблемот е во него,
    а манипулаторот останува чист, смирен и „над ситуацијата“.

    Така започнува длабокиот циклус:
    со тивка инјекција која ја нарушува самодовербата,
    без да остави трага која можеш лесно да ја посочиш.

    Ако го препозна ова во некој однос – тоа е првиот доказ дека твојата интуиција буди аларм.
    Следи ја серијата Zakonik DE SAA и научи да ги гледаш суптилните сигнали пред да те вовлечат подлабоко.

    Емоционален заклучок

    Првиот сигнал никогаш не е гласен.
    Доаѓа тивко, незабележливо.
    Но оној момент кога ќе го препознаеш –
    никој повеќе нема да може да ти го украде гласот.

    Ова е твоето прогледување.
    И твојата сила.

  • 25 Ноември – Ден кога веќе не молчиме

    Меѓународниот ден за борба против насилството врз жените е прогласен во 1999 година година од Обединетите Нации.
    Датумот не е случаен.

    На 25 ноември 1960 година, доминиканскиот диктатор Рафаел Трухило ги уби трите сестри Мирабал – храбри активистки кои се бореа против режимот.
    Нивната смрт стана симбол на отпорот, на женската храброст и на сите жени кои биле убиени само затоа што се – жени.

    Овој ден не е само дата на календар.
    Овој ден е повик да не молчиме повеќе.

    Како изгледа реалноста денес? (Словенија и ЕУ)

    Во Словенија:
    секоја шеста жена по 15 години доживеала физичко или сексуално насилство од лице кое не е нејзин партнер;

    28 % од жените доживеале насилство од интимен партнер;

    12 % доживеале физичко или сексуално партнерско насилство;

    скоро половина од жените го трпеле насилството повеќе од 5 години.

    Последиците се длабоки:

    40 % се со телесни повреди,

    35 % со сериозни психолошки последици,

    25 % се чувствувале животно загрозени.

    Насилството во домот е најтивко, а најсмртоносно.

    Балканот – статистика што ја слушаме премалку

    🇲🇰  Македонија

    44 % жените доживуваат психолошко насилство од партнер.

    Само 2 % го пријавуваат насилството – една од најниските стапки во Европа.

    Во периодот 2017–2020 регистрирани се 22 фемициди, од кои 84 % направени од сегашен или поранешен партнер.

    🇷🇸 Србија

    31 % од жените доживеале партнерско насилство.

    Годишно има 25–30 убиства на жени, најчесто во домот.

    🇧🇦 Босна и Херцеговина

    47 % од жените доживеале барем една форма на насилство по 15 години.

    🇦🇱 Албанија

    Високи 52,9 % од жените доживеале насилство.

    🇽🇰 Косово

    68 % од жените претрпеле некаква форма на насилство од 18 години нагоре.

    Заедничката слика е јасна:

    Домот е најопасното место за многу жени.
    Партнерот е најопасниот напаѓач.

    Зошто жените молчат?

    страв,

    срам,

    финансиска зависност,

    недоверба во институциите,

    културен притисок „трпи, заради децата“,

    нормализација на насилството во околината.


    Насилникот секогаш ветува дека „ќе се смени“.
    Но насилството никогаш не престанува само од себе.

    Секогаш се зголемува.

    Како да спречиме? Што можеме да направиме?

    ✔ Да веруваме на жртвите.

    Кога жена ќе проговори – тоа е врв на нејзината сила.

    ✔ Да зборуваме гласно.

    Тишината на Балканот им го одзеде животот на премногу жени.

    ✔ Да ги учиме децата на граници и почит.

    ✔ Да ги поддржиме жените, а не токсичните односи.

    Наместо „врати се дома“ –
    кажи: „Како можам да ти помогнам да бидеш безбедна?“

    ✔ Да ги поврземе со поддршка.

    Полиција, центри за социјална работа, SOS телефони, кризни центри.

    ✔ Да создадеме план за безбедност.

    Секоја жена заслужува да знае:
    каде да оди, кого да повика, како да се заштити.

    „Ќерките на Мирабал ја започнаа борбата. Ние ја продолжуваме. Насилството не е љубов. Гласот спасува живот.“

    Порака до секоја жена
    Ништо од тоа што ти се случило не е твоја вина.

    Насилството не е љубов.

    Ти заслужуваш мир, сигурност и живот без страв.

    Ако ти или некоја жена што ја познаваш е во опасност – не чекај. Побарај помош.

    Гласот што ќе го кренеш денес, може некому да го спаси животот утре.

  • Кога мажот ќе се налути — се гледа вистината

    Во секојдневието лесно е да се биде фин.
    Лесно е да се биде шармантен, внимателен, насмеан…
    додека е сè во ред.

    Но човекот не се чита во моментите на мир.
    Туку во моментите кога мирот се крши.

    Постојат зборови што никогаш не би ги изговорил човек кој навистина те почитува.
    И постојат реакции што не можат да се одглумат —
    тие или ти се во карактерот, или ги нема.

    Гневот е најсуровиот детектор на вистината.
    Кога ќе пораснат емоциите, паѓаат филтрите:
    не постои повеќе контрола, тактика, убаво пакување.
    Она што ќе излезе од него во тој момент —
    не е случајно.
    Тоа е она што долго време го носи во себе.

    Кога мажот има зрелост…

    Тој ќе каже:
    „Дај ми малку време.“
    И ќе се повлече, не затоа што бега,
    туку затоа што не сака да повреди.

    Кога има почит…

    Тој ќе избере тишина, наместо остра реченица.
    Ќе избере чекор назад, наместо удар во твојата ранливост.

    Кога има карактер…

    Тој останува човек дури и кога е лут.

    Но…

    Кога во гневот те понижува,

    те сече со зборови,
    удира таму каде што најмногу боли…

    Тоа не е „афект“.
    Тоа не е момент.
    Тоа не е нервоза.

    Тоа е вистинската слика.
    Сликата што долго време се крие зад насмевки,
    приказни и внимателно граден фасаден шарм.

    Гневот не создава нов човек.
    Гневот само ја симнува маската.

    И затоа — слушај го внимателно.
    Не кога е фин.
    Не кога се труди.
    Туку кога ќе пукне трпението.

    Гневот ќе помине…
    но карактерот останува.
    А во неговата лутина,
    го гледаш човекот каков што навистина е. 💜

    Напомена: Објавата е поттикната од сè почестите случаи на фемицид.

  • Зошто нарцисите мораат да контролираат

    Зошто нарцисите мораат да контролираат

    Контролата е основниот механизам на нарцисот.
    Без неа, би се урнал неговиот внимателно изграден свет – свет во кој тој секогаш е во право, секогаш знае подобро и мора да го има последниот збор.
    За нарцисот, контролата е како воздух. Ако ја изгуби, ја губи својата „моќ“, своето чувство на вредност и сигурност.

    Но зад тој привид на сила не стои моќ – туку страв.

    Нарцисот се плаши некој да види дека не е совршен како што сака да изгледа.
    Затоа мора да има увид во сите околу себе – што мислат, што чувствуваат, што зборуваат, што прават.
    Ако другите станат премногу самостојни, тој го губи влијанието врз нив.
    А токму влијанието е тоа што го храни.

    Нарцисот контролира од внатрешна празнина,не од сила.
    Во себе носи постојана несигурност, која се обидува да ја замолчи преку надворешно владеење.
    Ако не може да се контролира себеси – ќе контролира други.
    Ако се чувствува помалку вреден – ќе понижува.
    Ако се плаши од напуштање – ќе создава ситуации во кои другите ќе се плашат да го изгубат него.

    Како изгледа контролата

    Контролата не е секогаш викање, наредување или физичка сила.
    Често е тивка, подмолна и облечена во „грижа“ или „љубов“.

    „Ова го правам за твое добро.“
    „Само сакам да не направиш грешка.“
    „Ти не знаеш да одлучуваш, јас ќе одлучам.“

    Нарцисот ќе ја искористи секоја можност за да те задржи емоционално под себе:

    со вина („види колку направив за тебе“),

    со срам („секогаш ти мораш да згрешиш“),

    со тивка казна,

    или со претерано внимание,кое во момент ќе го повлече штом ќе престанеш да му се покоруваш.


    Неговата цел не е твојата среќа, туку твојот одговор.

    Ако реагираш – има моќ.
    Ако се извинуваш – има контрола.
    Ако се прилагодуваш – ја одржува илузијата дека тој е центарот на твојот свет.

    Зошто му е потребна контролата

    Затоа што без неа не постои.

    Нарцисот нема стабилна внатрешна слика за себеси.
    Неговата вредност зависи од тоа како го гледаат другите.
    Кога те контролира, всушност не управува со тебе – управува со својата анксиозност.
    Секој твој израз на слобода е предупредување дека ја губи контролата.
    А губењето на контролата за него значи губење на „јас“.

    Затоа ќе направи сè за да те задржи во улога што му дава чувство на сила:
    – послушна партнерка,
    – благодарно дете,
    – обожавател,
    – или жртва што секогаш се извинува.

    Последици за жртвата

    Луѓето што живеат покрај нарцис почнуваат да се сомневаат во својата проценка.

    Стануваат претерано внимателни, постојано проверуваат дали рекле „правилно“ и го губат контактот со тоа што навистина чувствуваат.
    Од постојаната контрола во телото се создава напнатост и страв од казна – дури и кога казната веќе не постои.
    Тоа е внатрешниот контролор што останува долго по заминувањето на нарцисот.

    Жртвата мора повторно да научи да одлучува – без разлика дали одлуката ќе биде совршена.
    Оздравувањето значи: да се избереш себеси, дури и кога се плашиш.

    Тоа е првиот чекор кон слободата.

    Суштина што нарцисите не ја разбираат

    Слободниот човек не е закана.
    Тој е само доказ дека љубовта може да постои и без контрола.

  • 🌿 Периодот меѓу 35 и 45 години – внатрешна пресвртница

    Ова не е само деценија помеѓу младоста и зрелоста. Ова е време кога животот почнува да се гледа одвнатре,кога тишината во нас станува погласна од сè надворешно.
    Се чини дека имаме сè: работа, дом, семејство, искуства. Но некаде длабоко, нешто почнува да прашува:

    „Дали ова е животот што го посакував?“
    „Дали сум навистина таму каде што мислев дека ќе бидам?“

    Овој период знае да не изненади – не затоа што надвор нешто се менува, туку затоа што внатрешно ништо повеќе не функционира како порано.
    Старите, наследени шеми почнуваат да излегуваат на површина.
    Се буди потиснатото: незадоволството, тагата, неисполнетите соништа.

    💫 Кога улогите се мешаат

    Во овие години, многумина стануваат родители, други бараат нова смисла во партнерството или во професијата.
    Пријателствата се прераспоредуваат, односите се тестираат, а уморот и секојдневието знаат да го поматат погледот кон себе.
    Финансиската стабилност станува важна, но и внатрешниот мир станува приоритет.

    🔥 Криза или можност?

    Ова е време кога минатото тропа на врата,но сега имаме избор.
    Можеме да ги повторуваме старите обрасци…
    или конечно да ги разбиеме.

    Можеме да останеме заробени во она што било,
    или да почнеме свесно да ја создаваме сопствената иднина –
    со поинаков тон, поинакво темпо, поинаква вистина.

    🌸 Внатрешна трансформација

    Ако си дозволиме да погледнеме навистина внатре, без ублажување и бегство, почнува нешто прекрасно.
    Овие години не се крај на младоста.
    Тие се почеток на автентичноста.

    Време кога човек не се бара повеќе во светот, туку во себе.
    И кога еднаш ќе ја најде таа внатрешна точка на мир,
    светот надвор се наместува сам од себе.

    ✨ Секоја жена која ја чувствува оваа внатрешна промена, нека знае – не полудува, се буди.


  • Ranjen starš – ranjen otrok

    Veliko otrok narcističnih staršev se skozi življenje sprašuje: Zakaj je moj starš tak? Sem jaz kriv(a), da je bil(a) vedno nezadovoljen/na, kritičen/na ali oddaljen/na?
    Odgovor je jasen – ne. Narcis se ne rodi, ampak nastane.

    Kje se začne?

    Narcistična osebnost ima svoje korenine v otroštvu. Otrok, ki ne dobi brezpogojne ljubezni in varnega sprejemanja, razvije globoko rano. Namesto da bi bil sprejet tak, kot je, je bil ocenjen, primerjan ali potisnjen v vloge, ki so ustrezale staršem.

    Če je bil ves čas kritiziran, je razvil občutek manjvrednosti.

    Če je bil pretirano povzdigovan zaradi dosežkov ali videza, se ni naučil, da ima vrednost kot oseba sama po sebi.


    V obeh primerih otrok ni dobil izkušnje, da je ljubljen preprosto zato, ker obstaja.

    Narcis kot odrasel

    Ko tak otrok odraste, rana ostane. Odrasel človek z narcistično rano ves čas išče zunanje potrditve – aplavze, uspehe, pohvale. Navzven deluje močan in samozavesten, a znotraj je negotov in ujet v praznino. Potrebuje druge, da mu znova in znova dokazujejo njegovo vrednost.

    Vloga otroka ob narcističnem staršu

    Tu se pokaže boleča resnica: otrok narcističnega starša nehote prevzame nalogo, da zapolni praznino v staršu.

    Otrok se nauči ugajati, da ne sproži starševih izbruhov.

    Postane dosežkar, ker le tako dobi drobtinice potrditve.

    Včasih prevzame vlogo “malega terapevta”, ki posluša in tolaži starša.


    Glavna naloga otroka tako postane – da poskrbi za občutek ugodja svojega starša.

    Ranjen starš – ranjen otrok?

    Čeprav ranjen starš pogosto rani otroka, ni nujno, da ta rana postane dediščina. Ko otrok (kot odrasla oseba) spozna, da starševih ran ne more ozdraviti in da ni bil nikoli kriv za njihovo vedenje, lahko prekine krog.

    Najpomembnejše sporočilo je:

    Starševih ran ne moreš pozdraviti.

    Svoje pa lahko zaščitiš.

    In s tem preprečiš, da bi se bolečina prenašala naprej.

    Narcisi niso nastali zaradi svojih otrok, temveč zaradi svoje lastne boleče preteklosti. Ko to razumemo, se lahko osvobodimo krivde in začnemo graditi drugačne, zdrave odnose – najprej s sabo, nato z drugimi.