VMESNI SVETOVI

Категорија: ПРЕПОЗНАЈ МАНИПУЛАЦИЈА

„Во оваа подкатегорија ги објаснувам скриените форми на манипулација – од gaslighting и тивка казна, до нарцисоидни техники и невидливи психички игри. Ова е место за жените што сакаат да разберат, да прогледаат и да се заштитат.“

  • Начинот на размислување на нарцисот

    Начинот на размислување на нарцисот

    „Тоа не се случи. А ако и се случило, не беше толку страшно. А ако и беше, не е ништо страшно. А ако е, не сум јас виновен. А ако и сум, не беше намерно. А ако и беше намерно – ти ме натера.“

    Овој параграф звучи апсурдно, но токму така изгледа умот на нарцисот.
    Негирање, минимизирање, потценување, префрлање на вина.
    Секој ред ја симболизира следната фаза во нивната одбрана од реалноста.

    „Тоа не се случи.“

    Класично негирање на реалноста. Твојата вистина станува непостоечка.

    „Ако и се случило, не беше толку страшно.“

    Намалување на болката – твојата траума станува нивна мала непријатност.

    „Ако и беше, не е ништо страшно.“

    Потценување – твоите чувства се претставуваат како слабост.
    „Ако е така, не сум јас виновен.“

    Бегање од одговорност. Никогаш не носат вина, секогаш носат изговор.

    „Ако и сум, не беше намерно.“

    Оправдување без совест – со зборови што звучат нежно, но болат ладно. „Ако и беше намерно – ти ме натера.“

    Најсилната форма на манипулација – gaslighting. Ти си виновна за нивниот напад.

    Ова не е разговор.
    Ова е круг без излез – додека не престанеш да се објаснуваш.
    Кога ќе го видиш – излегуваш од него.

    Така изгледа нивниот внатрешен свет – круг без одговорност, без покајание и без вистинска емпатија.
    И токму кога ќе го препознаеш овој образец,
    почнува твоето ослободување.


    Кога ќе престанеш да докажуваш што се случило –
    ќе го вратиш својот мир.

  • Нарцисичниот родител и потребата од контрола

    Нарцисичниот родител и потребата од контрола

    Зошто го контролира своето дете

    Нарцисичниот родител не го гледа детето како посебно, уникатно суштество,
    туку како продолжение на себе– како огледало што мора да ја потврдува неговата вредност.
    Затоа детето нема дозвола да биде свое.
    Кога ќе изрази мислење, желба или личност, нарцисот тоа го доживува како закана,а не како природен дел од растот.

    Бидејќи нарцисичниот родител во себе чувствува страв, празнина и немоќ,тој обидувајќи се да ја задржи илузијата за контрола,
    го пренесува тој страв врз околината – најчесто врз своето дете.
    Така создава лажен свет во кој „сè држи под контрола“,
    иако во суштина бега од сопствената внатрешна нестабилност.

    Како изгледа таа контрола

    Контролата не секогаш изгледа како викање или строги правила.
    Често е облечена во форма на „грижа“ или „воспитување“.

    Родителот одредува:

    – со кого детето ќе се дружи,
    – што смее да мисли,
    – како треба да се облекува,
    – што мора да студира,
    – кого треба да почитува,
    – па дури и кого треба да сака.

    Сè што детето прави „по свое“, родителот го доживува како бунт.
    Следат критики, срам, вина или тивка казна.
    Понекогаш и целосно повлекување на љубовта –
    сè додека детето повторно не стане послушно.

    Нарцисичниот родител често вели:
    „Јас само сакам најдобро за тебе.“
    „Ако навистина ме сакаш, ќе направиш како што велам.“
    „Ти не знаеш уште да одлучуваш, јас ќе решам.“

    Но вистината е дека не сака да го заштити детето –
    туку сака да ја задржи контролата.

    Како детето го доживува тоа

    Детето под контрола на нарцис не чувствува љубов,
    туку страв од губење на љубовта.

    Верува дека наклонетост заслужува само ако е совршено, тивко и послушно.

    Така учи да:
    – ги потиснува своите мисли,
    – угодува за да преживее,
    – избегнува конфликт дури и кога ќе порасне.

    Нарцисичната контрола создава возрасна личност што:
    – не си верува на своите одлуки,
    – се извинува за своите чувства,
    – постојано бара надворешно одобрување,
    – и се плаши дека ќе биде одбиена ако биде премногу „јас“.

    Како тоа влијае во зрелоста
    Кога детето на нарцис ќе порасне, во себе сè уште го слуша тој глас:
    „Не смееш. Не знаеш. Не вредиш доволно.“

    Тој внатрешен критичар станува внатрешен контролор.

    Возрасното дете на нарцис често не знае да каже „не“,
    зашто секоја самостојна одлука во него буди чувство на вина.
    Наместо мир, повторно бара односи каде што постои контрола –
    бидејќи тоа е единственото што го познава.

    Но кога еднаш ќе сфати дека контролата не е љубов, туку страв, може да почне да ја гради својата внатрешна сигурност.

    Да почне да го слуша својот глас, да избира за себе и да се ослободува.

    Нарцисичниот родител не воспитува – тој обликува.
    Детето не живее – туку преживува.
    А моментот кога тоа дете ќе порасне и ќе ја спознае вистината,
    е моментот кога конечно почнува да живее по свое.

  • Знак на нарцизам

    Знак на нарцизам

    Нормалните луѓе не можат едноставно да ја вклучат или исклучат љубовта што ја чувствуваат кон некого, како прекинувач. Тоа не е начин на кој функционираат нормалните човечки суштества. Затоа, дури и кога ќе сфатат дека нарцисот е измамник и насилен, им е тешко да си заминат. Понекогаш се враќаат неколку пати, пред конечно да ја прекинат врската.
    Но, нарцисот може веднаш да ја исклучи „љубовта“, затоа што тоа е само глума и манипулација што ја користи особено во фазата на „love bombing“, за да ја вовлече жртвата.

    Затоа, кога ќе те игнорира и ќе исчезне, не можеш да разбереш како некој може да ги изрази сите тие чувства и да ти зборува колку многу се грижи за тебе – а потоа да исчезне без трага.

    Љубовта на нарцисот не умира – затоа што никогаш не била родена.
    Била само маска, игра, потреба за контрола.

    Што се случува во мозокот кога сакаш нарцис

    1️⃣ Love bombing = допаминска експлозија

    Кога нарцисот те „освојува“, твојот мозок е преплавен со допамин – хормонот на награда и задоволство. Секоја порака, комплимент или поглед создава чувство на еуфорија.

    2️⃣ Тишина и дистанца = пад на допамин

    Одеднаш – молк. Игнорирање. Ладно однесување. Допаминот паѓа, а мозокот реагира како на апстиненција – почнуваш да чежнееш по неговото внимание.
    3️⃣ Активирање на кортизол (стрес-хормон)

    Нервоза, анксиозност, немир. Телото влегува во состојба на аларм. Мозокот сака повторно да добие „награда“, за да ја намали тензијата.

    4️⃣ Враќање на нарцисот = нов допамински удар

    Кога повторно ќе покаже малку внимание, допаминот повторно расте – и се создава циклус на зависност. Тоа е биохемиска замка.

    5️⃣ Ослободување = детокс од нарцисот

    Излегувањето од тој круг бара време. Мозокот мора да се „ресетира“ и повторно да научи што е мир, стабилност и вистинска љубов.

    Љубовта на нарцисот не се гасне – затоа што никогаш не постоела.
    Таа е глума, контрола и манипулација што создава зависност меѓу допамин и болка.
    Кога ќе ја видиш илузијата, започнува твоето вистинско ослободување.

  • Кој е најголемиот страв на нарцисот?

    Кој е најголемиот страв на нарцисот?

    Најголемиот страв на нарцисот не е дека ќе те изгуби.
    Туку дека ќе ја изгуби контролата врз тоа како ти го гледаш него – и како тој изгледа во твоите очи.

    Под сите маски на самодоверба се крие празнина која мора постојано да ја храни со внимание, восхит и моќ над другите.
    А кога тие ќе исчезнат – останува тишина.
    И токму таа тишина го плаши.

    Нарцисот се плаши:
    – дека ќе биде разобличен,
    – дека ќе биде напуштен,
    – дека ќе стане небитен,
    – дека ќе ја изгуби контролата,
    – дека ќе мора да погледне во себе.

    Зашто ако погледне, ќе мора да признае дека она што го гледа во огледалото не е тој,туку внимателно создадена маска.

    И тоа не може да го поднесе.
    Затоа лаже – себеси и другите.

    Кога неговата моќ исчезнува, се појавува вистинското лице: страв, паника и празнина.
    И токму тоа не може да го поднесе.

    „Ако ова го препознаваш – не си ти проблемот.
    Проблемот е контролата.“

  • Нарцисот и искривената реалност: како те тера да се сомневаш во себе

    Нарцисот и искривената реалност: како те тера да се сомневаш во себе

    (длабока анализа + личен увид + одломок од Лоти Палмер)

    Искривената реалност е најмоќното оружје на нарцисот.
    Тој не удира гласно.
    Тој не те руши одеднаш.

    Неговото насилство е тивко, прецизно и извртувачко —
    како магла што полека се спушта врз умот
    сè додека не престанеш да веруваш во сопствените мисли, чувства и спомени.

    Gaslighting не почнува со вресок.
    Почнува со сомнеж.

    1. КАКО НАРЦИСОТ МЕ НАТЕРА ДА СЕ СОМНЕВАМ ВО СЕБЕ

    Неговите зборови беа како тивки лаги — ситни, но совршено насочени.
    Го земаше мојот збор
    го превртуваше
    и го употребуваше против мене.

    Одеднаш се фаќав себеси како се прашувам:

    „Дали навистина го кажав тоа?“
    „Дали можеби јас погрешно сум разбрала?“
    „Дали моето чувство лаже?“

    Целта никогаш не беше јас да разберам.
    Целта беше јас да се изгубам.

    Да престанам да им верувам на сопствените чувства.
    Да се откажам од сопствениот инстинкт.
    Да дозволам тој да биде единствениот авторитет на вистината.

    Нарцисот знае една работа:
    жената која се сомнева во својот ум е жената што лесно се контролира.

    2. ТЕХНИКИТЕ НА ИСКРИВУВАЊЕ

    Неговите методи беа повторливи, како програма:

    • ги негираше разговорите што сме ги имале
    • ги негираше договорите што сме ги направиле
    • ми велеше дека „претерувам“
    • ми велеше дека „сум параноична“
    • тврдеше дека „измислувам нешта“

    Полека, тивко, незабележливо…
    ја губев trust линијата помеѓу тоа што јас го чувствувам
    и тоа што тој ми наметнуваше да го чувствувам.

    И така почнав повеќе да верувам во неговата верзија на настаните
    одколку во сопствената.

    3. КОГА МОИТЕ ЗБОРОВИ СТАНУВААТ ОРУЖЈЕ ПРОТИВ МЕНЕ

    Најподмолниот момент беше кога ги земаше моите зборови
    ги вадеше од контекст
    им го менуваше значењето
    и ги користеше против мене
    како „доказ“ за нешто што никогаш не сум кажала, ниту мислела.

    Тогаш се почувствував како да сум заглавена во сала со огледала:

    никаде стабилна точка,
    никаде јасна рефлексија,
    никаде мојата вистина.

    Ова не беше недоразбирање.
    Ова беше планирана тактика за контрола и подредување.


    4. ОДЛОМOК ОД ЛОТИ ПАЛМЕР – „ВО ОПОЈОТ НА НАРЦИСОТ“
    „Кога некој ќе ни каже дека ‘погрешно чувствуваме’, тоа е јасен знак дека имаме работа со личност со нарцистичко растројство.

    Чувствата не можат да бидат ‘точни’ или ‘погрешни’.
    Такви можат да бидат само нашите уверувања.

    Но нарцисот ги сортира чувствата според едно правило:

    точни се само оние што го прикажуваат во добро светло.
    Погрешни се сите што ја загрозуваат неговата слика.

    Нарцисот не е во состојба да сфати дека други луѓе можат да чувствуваат поинаку.
    Тоj е убеден дека е мерилото на светот.

    Ако нешто него го засмејува, а тебе те повредува —
    според него, ти погрешно чувствуваш.“

    „Чувствата се твоја вистина. Точка.“


    5. КОГА ЌЕ ПОЧНЕШ ДА ГЛЕДАШ ЈАСНО

    Будењето не доаѓа со експлозија.
    Доаѓа со тивок момент на препознавање:

    „Проблемот не беше во мене.
    Проблемот беше во тоа што некој ја искривуваше мојата реалност.“

    И тогаш започнува најсилниот пресврт:

    Почнуваш повторно да си веруваш.
    Твоите чувства стануваат валидни.

    Твојата вистина станува недопирлива.

    И маглата се крева засекогаш.


    6. КАКО ДА ЈА ВРАТИШ КОНТРОЛАТА НАД СОПСТВЕНАТА ВИСТИНА

    • верувај му на својот инстинкт
    • забележувај повторувачки обрасци
    • не се објаснувај таму каде што нема слушање
    • стој зад своите зборови
    • води белешки, ако треба
    • држи дистанца кога чувствуваш извртување

    Твојата вистина е твојата сила.
    И никој нема право да ја прекројува за себе.

    Ако некој ја искривува твојата реалност,
    ако се сомневаш во себе повеќе отколку што треба,
    ако твоите чувства никој не ги признава –

    знај дека не си сама.

    Прочитај ги и останатите објави од „Психологија / Нарцизам“
    и научи да го препознаеш секој облик на манипулација
    пред да те вовлече во нов сомнеж.

    Твојата вистина е валидна.
    Ти си валидна.

  • ZAKONIK DE SAA – Епизода 2„Треба да бидеш благодарна што сум со тебе“

    ZAKONIK DE SAA – Епизода 2„Треба да бидеш благодарна што сум со тебе“

    Во односите со прикриена динамика на моќ, ништо не започнува со викање,
    ниту со закани.
    Сè започнува тивко.
    Со реченици што звучат како грижа.
    Со зборови што на прв поглед личат на топлина, а во себе носат структура.

    Една од тие реченици е:

    „Треба да бидеш благодарна што сум со тебе“

    Преку неа, нарцисот не покажува љубов – тој воспоставува хиерархија.
    Тоа е моментот кога односот престанува да биде простор меѓу две еднакви личности
    и почнува да станува вертикала во која едниот стои повисоко,
    а другиот тивко се потиснува.

    1. Нежната фраза што не е нежна

    На површина, реченицата изгледа како признание:
    како внимание,
    како грижа,
    како потсетник дека „некој те избрал“.

    Но во реалност, таа фраза носи скриена порака:

    – „јас сум поважен“
    – „ти си среќна што сум овде“
    – „моето присуство е трофеј“
    – „твојата улога е да се прилагодуваш“

    Тоа не е комплимент.
    Тоа е едноставна, но многу прецизна линија:

    јас горе – ти долу.

    2. Како оваа реченица ја менува динамиката

    Оваа реченица не напаѓа директно.
    Таа го менува просторот.
    Го префрла тежиштето од блискост кон должност.
    Го заменува „ние“ со „јас“.

    Бидејќи од моментот кога некој ќе каже

    „биди благодарна за мене“,

    не зборува за љубов.
    Зборува за право,
    за ранг,
    за позиција.

    Со една реченица, жената незабележливо се турка кон местото
    од кое подоцна полесно се прифаќа тишината,
    прилагодувањето,
    или оправдувањето на однесување што не е добро.

    3. Моментот кога се вклучува тивкиот аларм

    Црвените знамиња често се појавуваат порано –
    мал тон, чудна реакција, неспоени зборови и дела.

    Но токму ваквите реченици се тие што го активираат внатрешниот сигнал:
    нe она што зборува гласно, туку она што звучи погрешно.

    „Треба да бидеш благодарна што сум со тебе.“

    е точка на препознавање.
    Точка каде што станува јасно дека нежноста била стратегија,
    а не блискост.
    Дека тивката внимателност била метод,
    а не љубов.

    Тоа е моментот кога врската се покажува во својата вистинска насока:
    однос на рангирање,
    а не на спојување.

    4. Од една реченица → кон поставување „над сите“

    Оваа фраза речиси никогаш не стои сама.
    Таа е дел од поширока внатрешна архитектура на личноста
    која живее со уверување дека стои повисоко од сите околу себе.

    Во таквите личности, постојат три карактеристични слоја:

    Прво: чувство на лична надмоќ

    Тие веруваат дека нивните потреби, ставови и желби
    имаат поголема тежина од туѓите.

    Второ: очекување на посебен третман

    Без оглед дали е партнер, роднина или околина –
    постои јасно очекување дека другите треба да се прилагодат.

    Трето: чувствителност на граници

    Секоја поставена граница се доживува како напад,
    како непочитување
    или како обид за „понижување“.

    Во суштина, нарцисот не се поставува над една жена.
    Тој се поставува над сите.
    А жената најчесто е таа што го гледа најјасно,
    затоа што таа е најблиску до него.

    5. Психолошката суштина на оваа порака

    Оваа реченица има една цел:

    – да ја намали вредноста,
    – да ја направи зависна од признание,
    – да ја смести под него,
    – да ја промени рамнотежата,
    – да ја подготви почвата за следните „малечки“ потиснувања.

    Зашто кога ќе се вгнезди мислата дека
    „треба да се биде благодарен за нечие присуство“,
    тогаш секој следен потег станува „разбирлив“,
    „можеби оправдан“,
    „не вреди да се расправа“.

    Ова е втората инјекција во DE SAA структурата:
    не ја руши жената – ја затвора.

    6. Вистината што ја гледа онаа што прогледала

    Вистинската љубов не бара благодарност за нечие постоење.
    Не гради хиерархија.
    Не создава услови.
    Не поставува „повисоки“ и „пониски“.

    Во здрави односи, двајцата се избираат.
    Без пресметка.
    Без ранг.
    Без должност.

    Ова е Епизода 2 од ZAKONIK DE SAA:
    маската што најчесто се слуша тивко,
    но носи најгласна вистина за односот.

    Онаа што прогледа ја препознава:
    не како љубов,
    туку како упатство.

    И никогаш повеќе не ја следи.

  • Маглата во мозокот – најтихиот знак на нарцисистичката злоупотреба

    Маглата во мозокот – најтихиот знак на нарцисистичката злоупотреба

    Маглата во мозокот не е слабост.
    Не е умор.
    Не е фаза.

    Тоа е последица на gaslighting.
    На постојано извртување на твојата вистина.
    На тивко рушење на твојата перцепција.
    Сè додека не почнеш да се сомневаш
    во себе, во памтењето, во чувството.

    Кога маглата ќе почне да се крева.
    Кога конечно ќе ги видиш работите такви какви што се.
    Кога ќе ја препознаеш маската што ја носел.

    Нарцисот станува немирен.

    Зашто најголемиот „грев“ во очите на нарцисот
    е јасноста на жената.
    Жената што гледа.
    Жената што веќе не се двоуми.
    Жената што не се плаши да каже „не“.

    Токму тогаш почнува девалвацијата.
    Ситното поткопување.
    Казнувањето.
    Обидот повторно да те замагли.
    Но еднаш кога ќе прогледаш
    маската никогаш повеќе не функционира.
    А маглата никогаш не се враќа на истиот начин.

    Ако некогаш си ја почувствувала маглата во мозокот
    знај дека тоа не беше слабост
    туку предупредување.

    Во „Вмесни светови“ пишувам за патот,
    од заблуда до јасност,
    од манипулација до самодоверба,
    од болка до будност.

    Дојди со мене на тој пат
    и откриј ја силата што отсекогаш била во тебе.

  • GASLIGHTING – тивкото емоционално насилство што ја краде твојата вистина

    GASLIGHTING – тивкото емоционално насилство што ја краде твојата вистина

    Gaslighting не почнува со викање.
    Туку со сомнеж.
    Со тишина.
    Со неприметно вртење на твојата реалност, сè додека не почнеш да се прашуваш:
    „Дали јас лошо памтам? Дали претерувам? Дали чувството ме лаже?“

    Тоа е една од најподмолните форми на емоционалното насилство.
    Зашто не ја уништува личноста одеднаш, туку капка по капка—сè додека не престане да си верува.

    Што е gaslighting?

    Gaslighting е процес во кој една личност:
    – ги негира твоите емоции,
    – ја брише твојата меморија,
    – ја извртува твојата перцепција,
    – ја поништува твојата реалност.

    Се случува така што ти вели:
    „Немој да бидеш толку чувствителна.“
    „Тоа не се случи.“
    „Си измислуваш.“
    „Потребна ти е помош.“
    „Зошто не можеш да прифатиш шала?“
    „Зошто си секогаш така нервозна?“
    „Никој нема да те сака како јас.“
    „Тоа што го чувствуваш не е точно—дозволи да ти објаснам.“
    „Другите имаат поголеми проблеми—престани да играш жртва.“

    Твојата вистина исчезнува.
    Неговата станува закон.

    Од каде потекнува зборот gaslighting?
    Терминот доаѓа од филмот Gaslight, во кој мажот намерно ја манипулира жената така што ја намалува и ја зголемува светлината во куќата.
    Кога таа прашува зошто се менува светлината—тој тврди дека ништо не се случува.

    Со време таа почнува да верува дека полудува.

    Тоа е суштината на gaslighting: твојата реалност да се изгаси, а туѓата да се вметне на нејзино место.

    Формите на gaslighting

    1) Негација – „Тоа не се случи.“

    Ова е најкласичната форма.
    Се негира секој настан, секој збор, секоја сцена.
    И те тера да мислиш дека твојата меморија не вреди.

    2) Withholding – одбивање разговор, тивка казна

    „Нема да зборувам со тебе ако пак го спомнеш тоа.“
    „Ќе молчам додека не се смириш.“

    Тишината станува алатка за контрола.
    Те казнува со недостапност, празнина и студ.

    За дете ова е разорно:
    кога растеш со порака „немаш право“, ќе пораснеш во личност што мисли дека нема право на ништо свое.

    3) Контрадикција – менување на приказната

    „Не беше така.“
    „Ти си виноевн/а што јас реагирав така.“
    „Јас го направив тоа за твое добро.“

    Твојата вистина се врти, се изобличува—и со време стануваш збунет/а.

    4) Девалвација – вина, срам и кршење емоционален интегритет
    „Јас трчав по синот кога ја скрши раката, а ти беше премногу зафатен/а да дојдеш.“
    „Со тебе никој не би издржал.“
    „Изгледаш добро само поради мене.“

    Ова ја руши твојата вредност и те тера да го бараш неговото одобрување.

    5) Минимизација – намалување на твојата болка

    „Претеруваш.“
    „Не е тоа толку страшно.“
    „Сите имаат проблеми.“

    Ова ги гаси твоите емоции и ги претвора во срам.

    Gaslighting во семејство, пријателства и работа

    Во нарцистични семејства

    Ќе ти кажат:
    „Ти си црната овца.“
    „Не си лојална.“
    „Биди благодарна за тоа што имаш.“

    Во овие куќи емоциите на детето не вредат.
    И тоа дете подоцна станува личност што тивко се сомнева во себе.

    Во пријателства

    Пријателка ќе рече:
    „Не е толку лош твојот брак.“
    „Можеше и полошо.“
    „Не претерувај.“

    Тие не сакаат да ја гледаат твојата вистина—зашто ги плаши.

    На работа

    Шефот ќе каже:
    „Тоа не си го направила.“
    „Никогаш не сум ти го кажал тоа.“
    „Премногу емоционална си.“

    Ова создава култура на страв, тишина и самосомнеж.

    Само-gaslighting – најтешката последица

    Најопасниот момент е кога жената почнува сама себе да се gaslajта:
    „Не се чувствувам така.“
    „Претерувам.“
    „Тоа не беше ништо.“
    „Можеби јас сум проблемот.“

    Ова значи дека манипулацијата се преселила во умот—и станала внатрешен глас.

    Зошто паѓаме на gaslighting?

    1) Ако си пораснала во таква динамика—веќе си научена да се сомневаш во себе

    Емоционалното насилство во детството станува основа за избори во возрасниот живот.

    2) Затоа што сме емпатични и даваме шанси
    „Можеби не мислеше така.“
    „Можеби имал/а тежок ден.“
    „Можеби јас погрешно разбрал/а.“

    Емпатијата станува стапица.
    3) Страв дека ако кажеш нешто—ќе го изгубиш
    Многу жени/мажи молчат за да го одржат „мирот“.
    А мирот станува затвор.

    4) Луѓето околу нас ја минимизираат болката

    „Сите бракови се такви.“
    „Не е страшно.“
    „Не го оставај.“

    Ова е секундарен gaslighting што го брише твојот глас.

    5) Повеќето луѓе ни не знаат што е gaslighting

    Не се учи во училишта.
    Не се зборува во семејства.
    Не се препознава навреме.

    6) Со време—и самата почнуваш да се убедуваш во неговата верзија на реалноста
    Ова е најдлабоката траума
    и најтешка за лекување.

    Зошто нарцисот gaslajта?

    Од истата причина поради која прави сè:

    за да го заштити своето кршливо его.

    Gaslighting му служи да:
    – избегне вина,
    – ја задржи контролата,
    – ја одржи маската,
    – ја избрише твојата сила.

    Што да направиме кога ќе го препознаеме gaslighting—а не можеме да си заминеме?

    Не секоја жена може веднаш да избега.
    Но секоја жена може да почне да се зацврстува во себе.

    1) Стој цврсто на земја

    Твоето чувство е валидно.
    Не го предавај.

    2) Не реагирај бурно—смири го нервниот систем
    Неговиот хаос не мора да стане твој хаос.

    3) Не се расправај со човек што не сака да разбере
    Расправијата е замка, не решение.
    4) Насмевни се со оној мал „Mona Lisa“ насмев
    Тивка моќ.
    Непристапна за манипулација.

    5) Не се откажувај од својата реалност

    Тоа е твоето свето место.

    6) Не се објаснувај сама на себе за да го убедиш него

    Ти се објаснуваш за да преживееш—не за да тој разбере.

    7) Гради внатрешно растојание

    Тоа е првата слобода.

    Gaslighting не е само манипулација.
    Тоа е бришење на личноста.

    Но кога жената ќе почне да си верува,
    кога ќе ја врати својата вистина,
    кога ќе го слушне стомакот повеќе од туѓите зборови—
    манипулаторот ја губи целата моќ.

    Тоа е моментот на прогледување.
    Момент што нема назад.
    Момент во кој душата конечно се враќа дома.

  • Зошто нарцисите мораат да контролираат

    Зошто нарцисите мораат да контролираат

    Контролата е основниот механизам на нарцисот.
    Без неа, би се урнал неговиот внимателно изграден свет – свет во кој тој секогаш е во право, секогаш знае подобро и мора да го има последниот збор.
    За нарцисот, контролата е како воздух. Ако ја изгуби, ја губи својата „моќ“, своето чувство на вредност и сигурност.

    Но зад тој привид на сила не стои моќ – туку страв.

    Нарцисот се плаши некој да види дека не е совршен како што сака да изгледа.
    Затоа мора да има увид во сите околу себе – што мислат, што чувствуваат, што зборуваат, што прават.
    Ако другите станат премногу самостојни, тој го губи влијанието врз нив.
    А токму влијанието е тоа што го храни.

    Нарцисот контролира од внатрешна празнина,не од сила.
    Во себе носи постојана несигурност, која се обидува да ја замолчи преку надворешно владеење.
    Ако не може да се контролира себеси – ќе контролира други.
    Ако се чувствува помалку вреден – ќе понижува.
    Ако се плаши од напуштање – ќе создава ситуации во кои другите ќе се плашат да го изгубат него.

    Како изгледа контролата

    Контролата не е секогаш викање, наредување или физичка сила.
    Често е тивка, подмолна и облечена во „грижа“ или „љубов“.

    „Ова го правам за твое добро.“
    „Само сакам да не направиш грешка.“
    „Ти не знаеш да одлучуваш, јас ќе одлучам.“

    Нарцисот ќе ја искористи секоја можност за да те задржи емоционално под себе:

    со вина („види колку направив за тебе“),

    со срам („секогаш ти мораш да згрешиш“),

    со тивка казна,

    или со претерано внимание,кое во момент ќе го повлече штом ќе престанеш да му се покоруваш.


    Неговата цел не е твојата среќа, туку твојот одговор.

    Ако реагираш – има моќ.
    Ако се извинуваш – има контрола.
    Ако се прилагодуваш – ја одржува илузијата дека тој е центарот на твојот свет.

    Зошто му е потребна контролата

    Затоа што без неа не постои.

    Нарцисот нема стабилна внатрешна слика за себеси.
    Неговата вредност зависи од тоа како го гледаат другите.
    Кога те контролира, всушност не управува со тебе – управува со својата анксиозност.
    Секој твој израз на слобода е предупредување дека ја губи контролата.
    А губењето на контролата за него значи губење на „јас“.

    Затоа ќе направи сè за да те задржи во улога што му дава чувство на сила:
    – послушна партнерка,
    – благодарно дете,
    – обожавател,
    – или жртва што секогаш се извинува.

    Последици за жртвата

    Луѓето што живеат покрај нарцис почнуваат да се сомневаат во својата проценка.

    Стануваат претерано внимателни, постојано проверуваат дали рекле „правилно“ и го губат контактот со тоа што навистина чувствуваат.
    Од постојаната контрола во телото се создава напнатост и страв од казна – дури и кога казната веќе не постои.
    Тоа е внатрешниот контролор што останува долго по заминувањето на нарцисот.

    Жртвата мора повторно да научи да одлучува – без разлика дали одлуката ќе биде совршена.
    Оздравувањето значи: да се избереш себеси, дури и кога се плашиш.

    Тоа е првиот чекор кон слободата.

    Суштина што нарцисите не ја разбираат

    Слободниот човек не е закана.
    Тој е само доказ дека љубовта може да постои и без контрола.