Во односите со прикриена динамика на моќ, ништо не започнува со викање,
ниту со закани.
Сè започнува тивко.
Со реченици што звучат како грижа.
Со зборови што на прв поглед личат на топлина, а во себе носат структура.
Една од тие реченици е:
„Треба да бидеш благодарна што сум со тебе“
Преку неа, нарцисот не покажува љубов – тој воспоставува хиерархија.
Тоа е моментот кога односот престанува да биде простор меѓу две еднакви личности
и почнува да станува вертикала во која едниот стои повисоко,
а другиот тивко се потиснува.
1. Нежната фраза што не е нежна
На површина, реченицата изгледа како признание:
како внимание,
како грижа,
како потсетник дека „некој те избрал“.
Но во реалност, таа фраза носи скриена порака:
– „јас сум поважен“
– „ти си среќна што сум овде“
– „моето присуство е трофеј“
– „твојата улога е да се прилагодуваш“
Тоа не е комплимент.
Тоа е едноставна, но многу прецизна линија:
јас горе – ти долу.
2. Како оваа реченица ја менува динамиката
Оваа реченица не напаѓа директно.
Таа го менува просторот.
Го префрла тежиштето од блискост кон должност.
Го заменува „ние“ со „јас“.
Бидејќи од моментот кога некој ќе каже
„биди благодарна за мене“,
не зборува за љубов.
Зборува за право,
за ранг,
за позиција.
Со една реченица, жената незабележливо се турка кон местото
од кое подоцна полесно се прифаќа тишината,
прилагодувањето,
или оправдувањето на однесување што не е добро.
3. Моментот кога се вклучува тивкиот аларм
Црвените знамиња често се појавуваат порано –
мал тон, чудна реакција, неспоени зборови и дела.
Но токму ваквите реченици се тие што го активираат внатрешниот сигнал:
нe она што зборува гласно, туку она што звучи погрешно.
„Треба да бидеш благодарна што сум со тебе.“
е точка на препознавање.
Точка каде што станува јасно дека нежноста била стратегија,
а не блискост.
Дека тивката внимателност била метод,
а не љубов.
Тоа е моментот кога врската се покажува во својата вистинска насока:
однос на рангирање,
а не на спојување.
4. Од една реченица → кон поставување „над сите“
Оваа фраза речиси никогаш не стои сама.
Таа е дел од поширока внатрешна архитектура на личноста
која живее со уверување дека стои повисоко од сите околу себе.
Во таквите личности, постојат три карактеристични слоја:
Прво: чувство на лична надмоќ
Тие веруваат дека нивните потреби, ставови и желби
имаат поголема тежина од туѓите.
Второ: очекување на посебен третман
Без оглед дали е партнер, роднина или околина –
постои јасно очекување дека другите треба да се прилагодат.
Трето: чувствителност на граници
Секоја поставена граница се доживува како напад,
како непочитување
или како обид за „понижување“.
Во суштина, нарцисот не се поставува над една жена.
Тој се поставува над сите.
А жената најчесто е таа што го гледа најјасно,
затоа што таа е најблиску до него.
5. Психолошката суштина на оваа порака
Оваа реченица има една цел:
– да ја намали вредноста,
– да ја направи зависна од признание,
– да ја смести под него,
– да ја промени рамнотежата,
– да ја подготви почвата за следните „малечки“ потиснувања.
Зашто кога ќе се вгнезди мислата дека
„треба да се биде благодарен за нечие присуство“,
тогаш секој следен потег станува „разбирлив“,
„можеби оправдан“,
„не вреди да се расправа“.
Ова е втората инјекција во DE SAA структурата:
не ја руши жената – ја затвора.
6. Вистината што ја гледа онаа што прогледала
Вистинската љубов не бара благодарност за нечие постоење.
Не гради хиерархија.
Не создава услови.
Не поставува „повисоки“ и „пониски“.
Во здрави односи, двајцата се избираат.
Без пресметка.
Без ранг.
Без должност.
Ова е Епизода 2 од ZAKONIK DE SAA:
маската што најчесто се слуша тивко,
но носи најгласна вистина за односот.
Онаа што прогледа ја препознава:
не како љубов,
туку како упатство.
И никогаш повеќе не ја следи.
VMESNI SVETOVI 