Маглата во мозокот не е слабост.
Не е умор.
Не е фаза.
Тоа е последица на gaslighting.
На постојано извртување на твојата вистина.
На тивко рушење на твојата перцепција.
Сè додека не почнеш да се сомневаш
во себе, во памтењето, во чувството.
Кога маглата ќе почне да се крева.
Кога конечно ќе ги видиш работите такви какви што се.
Кога ќе ја препознаеш маската што ја носел.
Нарцисот станува немирен.
Зашто најголемиот „грев“ во очите на нарцисот
е јасноста на жената.
Жената што гледа.
Жената што веќе не се двоуми.
Жената што не се плаши да каже „не“.
Токму тогаш почнува девалвацијата.
Ситното поткопување.
Казнувањето.
Обидот повторно да те замагли.
Но еднаш кога ќе прогледаш
маската никогаш повеќе не функционира.
А маглата никогаш не се враќа на истиот начин.

Ако некогаш си ја почувствувала маглата во мозокот
знај дека тоа не беше слабост
туку предупредување.
Во „Вмесни светови“ пишувам за патот,
од заблуда до јасност,
од манипулација до самодоверба,
од болка до будност.
Дојди со мене на тој пат
и откриј ја силата што отсекогаш била во тебе.

Напишете коментар