✨ Веќе не сум таа што моли

Некогаш верував дека морам да молам
за да бидам блиску.
Да останам во приказна што одамна се распаѓа.
Да не бидам заборавена.

Молев…
со тишина,
со присуство,
со подароци,
со разбирање,
со нежност.

Бев глас што никогаш не вика.
Само чекав.
Само повикував.
Само се надевав.

Но сега…
Веќе не сум таа што моли.

Ако не ме почувствуваш —
не ме ни заслужуваш.
Ако не ме побараш —
веќе не чекам.
Ако не гледаш колку ме чинеше насмевката —
ти не си мој дом.

Јас сум таа што носи приказни што никогаш не си ги слушал.
Солзи што си ги игнорирал.
Сила што се градела во тишина.

И сега сум тука.
Цела.
Со глас што не се плаши.
Со љубов што не проси.

Веќе не сум таа што моли.
Јас сум таа што си оди —
и никогаш повеќе не се свртува назад.